Sokhumi

Sokhumi
Ilustracja
„Sokhumi” w 2008 roku
Klasa

okręt patrolowy

Typ

KAAN 33

Historia
Stocznia

Yonca-Onuk w Stambule Turcja

 Straż Wybrzeża Gruzji
Wejście do służby

2008

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

115 t pełna

Długość

35,6 m

Szerokość

6,7 m

Zanurzenie

1,4 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne o mocy 7396 KM, 2 pędniki wodnoodrzutowe
Prędkość

45 węzłów

Zasięg

450 Mm przy 14 w.

Uzbrojenie
1 km 12,7 mm
Załoga

14

Multimedia w Wikimedia Commons

Sokhumi (სოხუმი) – gruziński okręt patrolowy Straży Wybrzeża, tureckiego typu KAAN 33, zbudowany w 2008 roku w Turcji. Jedyny okręt tego typu w służbie gruzińskiej. Nosi numer burtowy P-24.

Zamówienie i budowa

Okręt został zbudowany dla Gruzji w 2008 roku tureckiej stoczni Yonca-Onuk JV w Stambule[1][2]. Należał do zmodyfikowanego typu KAAN 33, według którego zbudowano wcześniej począwszy od 2004 roku 15 okrętów dla tureckiej Straży Wybrzeża (SG 301 do 315)[3]. Był jedyną jednostką tego typu w służbie Gruzji[2].

Opis

Wyporność pełna wynosiła 115 ton[2]. Długość wynosiła 35,6 m, szerokość 6,7 m, a zanurzenie 1,4 m[2]. Kadłub zbudowany został z zaawansowanych materiałów kompozytowych[2]. Załogę stanowi 14 osób, w tym 6 oficerów[2].

Siłownię stanowią dwa silniki wysokoprężne MTU 12V 4000 M90 o łącznej mocy 7396 KM[2]. Okręt napędzają dwa pędniki wodnoodrzutowe MJP 753 DD[2]. Prędkość maksymalna wynosiła 45 węzłów[2]. Zasięg wynosił 450 Mm przy prędkości 14 w[2].

Uzbrojenie stałe stanowił tylko jeden karabin maszynowy kalibru 12,7 mm na stabilizowanym stanowisku na dziobie[2].

Wyposażenie obejmowało radar nawigacyjny Furuno FR-2127 działający w paśmie I[2].

Służba

Okręt wszedł do służby w Straży Wybrzeża Grecji w połowie 2008 roku[2]. Otrzymał nazwę od miasta Suchumi (gruz. სოხუმი), zapisywaną w zlatynizowanej wersji jako „Sokhumi”, oraz numer burtowy P-24[1]. Okręt przetrwał wojnę rosyjsko-gruzińską w sierpniu 2008 roku (brak jest informacji, czy brał udział w działaniach morskich, w tym potyczce z rosyjskimi okrętami 10 sierpnia)[4].

„Sokhumi” kontynuował dalej służbę w Straży Wybrzeża, będąc jedną z najbardziej wartościowych i największych jej jednostek, a także najszybszą do chwili dostawy kutra „Poti” (P-108) tureckiego typu KAAN 20 w 2010 roku[5]. W kwietniu 2011 i kwietniu 2013 roku reprezentował Gruzję w rejsach międzynarodowego zespołu okrętów na Morzu Czarnym BLACKSEAFOR(inne języki)[6]

Przypisy

  1. ↑ a b Nałęcz 2008 ↓, s. 62.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Jane’s Fighting Ships 2015–2016 ↓, s. 284
  3. ↑ Jane’s Fighting Ships 2015–2016 ↓, s. 284, 867.
  4. ↑ Nałęcz 2008 ↓, s. 59-62.
  5. ↑ Jane’s Fighting Ships 2015–2016 ↓, s. 284-285.
  6. ↑ BLACKSEAFOR 2011. blackseavisits.ru. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).

Bibliografia

  • IHS Jane’s Fighting Ships 2015–2016. Stephen Saunders (red.). IHS, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).
  • Maciej Nałęcz. Morze Czarne – Rosja vs Gruzja. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 10/2008, październik 2008. Warszawa: Magnum X.