Sojuz 40
|
| Dane misji
|
| Indeks COSPAR
|
1981-42A
|
| Zaangażowani
|
 ZSRR
|
| Pojazd
|
| Statek kosmiczny
|
Sojuz 7K-T
|
| Masa pojazdu
|
6 800 kg
|
| Rakieta nośna
|
Sojuz-U
|
| Załoga
|
|
| Załoga
|
Leonid Popow (2)
Dumitru Prunariu (1)
|
| Start
|
| Miejsce startu
|
Bajkonur, Kazachstan
|
| Początek misji
|
14 maja 1981 (17:16:38 UTC)
|
| Orbita okołoziemska
|
| Apogeum
|
287,0 (362,2) km
|
| Perygeum
|
198,1 (333,5) km
|
| Okres orbitalny
|
89,06 (91,24) min
|
| Inklinacja orbity
|
51,64°
|
| Lądowanie
|
| Miejsce lądowania
|
225 km SE od Dżezkazganu
|
| Lądowanie
|
22 maja 1981 (13:58:30 UTC)
|
| Czas trwania misji
|
7 d, 20 h, 41m, 52.
|
| Liczba okrążeń Ziemi
|
124
|
| Program Sojuz
|
Salut 6 EP-10 (kod wywoławczy «Днепр» - Dniepr) – dziesiąta krótkotrwała misja na stację kosmiczną Salut 6. Szesnasty udany załogowy lot kosmiczny na tę stację.
Załoga
Start
Dublerzy
Lądowanie
Przebieg misji
Sojuz 40 to radziecka załogowa misja kosmiczna, będąca dziewiątą międzynarodową ekspedycją w ramach programu Interkosmos. Był to jednocześnie ostatni lot kapsuły Sojuz drugiej generacji. Na pokładzie znajdował się pierwszy kosmonauta z Rumunii. Dzień po starcie, 15 maja, nastąpiło połączenie Sojuza z kompleksem orbitalnym, na którym pracowała stała załoga w składzie Władimir Kowalonok i Wiktor Sawinych. W czasie wspólnego lotu kosmonauci obu załóg przeprowadzili 23 eksperymenty przygotowane przez naukowców ZSRR i Rumunii. Prunariu przeprowadził także badania pola magnetycznego Ziemi. Ostatniego dnia lotu wykonał również z orbity zdjęcia terytorium Rumunii. Kosmonauci przeprowadzili też próby systemu orientacji stacji. Sojuz 40 był ostatnią kapsułą Sojuz, która połączyła się ze stacją Salut 6
Zobacz też
Linki zewnętrzne
