Nazwa pochodzi od połączenia angielskich słów sneaker i net. Sneaker (pol. tenisówka, trampek) odnosi się do butów osoby transportującej nośnik danych, czyli żartobliwie nawiązuje do sposobu transportu. Net to skrót od network – sieć.
W RPA używa się nazwy takkie net, gdzie takkie jest odpowiednikiem słowa sneaker w południowoafrykańskim angielskim[2]. W podobny sposób w Boliwii używa się nazwy abarka net, gdzie abarka jest rodzajem obuwia robionego ze starych opon.
Przykłady użycia
Google wykorzystywał sneakernety do transportu zbiorów danych o rozmiarze do 120 TB, których transport trwałby zbyt długo przy wykorzystaniu obecnie istniejących sieci komputerowych[3].
Projekt SETI@home używał sneakernetu, aby obejść ograniczenia sieci komputerowych. Dane zarejestrowane przez radioteleskop w obserwatorium Arecibo były zapisywane na taśmach magnetycznych, które przesyłano do Berkeley w Kalifornii, gdzie przetwarzano dane. W 2005 roku James Gray oświadczył, że przesyłał nie tylko dyski twarde, ale również całe komputery, aby uniknąć problemów związanych z odczytem danych[4].
Teoretyczna pojemność Boeinga 747 wypełnionego płytami Blu-ray wynosi 595 520 terabitów, czyli lot z Nowego Jorku do Los Angeles pozwoliłby na osiągnięcie prędkości 37 034,826 Gb/s[5].
