Cechą charakterystyczną grupy jest fakt występowania jej członków w zasłaniających twarzemaskach. Przez szereg lat aż do 2010 zespół tworzył niezmiennie dziewięcioosobowy skład.
W 2006 grupa otrzymała nagrodę Grammy w kategorii Best Metal Performance za utwór pt. „Before I Forget” z płyty Vol. 3: (The Subliminal Verses), a w 2008 Slipknot dostał nagrodę Kerrang! Icon. Natomiast cztery z sześciu oficjalnie wydanych albumów uzyskały status płyty platynowej.
Joey Jordison podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008Shawn Crahan podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008
Zespół powstał w 1995 w Des Moines z inicjatywy Shawna Crahana i Andersa Colsefniego[7]. Muzycy do współpracy zaprosili basistę Paula Graya i gitarzystę Donniego Steela. Wkrótce potem do zespołu dołączył drugi gitarzysta Josh Brainard, który był pomysłodawcą początkowej nazwy zespołu Meld. Pierwszy koncert zespołu odbył się po włączeniu do składu perkusisty Joeya Jordisona. Występ odbył się w listopadzie 1995 w klubie Crowbar w rodzinnym mieście zespołu. Rolę wokalisty objął wtedy Colsefni. W tym czasie powstały takie utwory jak „Slipknot”, „Killers Are Quiet”, „Do Nothing, Bitchslap”, „Confessions”, „Some Feel”, „Part of Me” i „Tattered and Torn”. Wkrótce potem muzycy zdecydowali o poszerzeniu instrumentarium zespołu. Jordison pozostał głównym perkusistą, natomiast Crahan i Colsefni rozpoczęli grę na instrumentach perkusyjnych. Niedługo potem nazwa grupy została zmieniona na Pyg System, a następnie na Slipknot. Pod koniec 1995 grupa przystąpiła do prac w SR Studios, gdzie z pomocą producenta Seana McMahona zarejestrowano utwory na debiutancki album demo Mate. Feed. Kill. Repeat.[7].
W lutym 1996 grupę opuścił Donnie Steele, którego zastąpił Craig Jones[7]. Jako gitarzysta muzyk wystąpił tylko podczas jednego koncertu. Wkrótce potem Jones zaczął grać na keyboardzie. Jako drugi gitarzysta do zespołu dołączył natomiast Mick Thomson[7]. Tego samego roku muzycy zdecydowali się na zastosowanie masek podczas występów. 31 października 1996 ukazał się album Mate. Feed. Kill. Repeat.. Wydawnictwo ukazało się w nakładzie 1000 egzemplarzy. Muzycy zaprzyjaźnili się z dyrektorem programowym radia KKDM – Sophią John, która zgodziła się przez rok pełnić nieodpłatnie funkcję menedżera grupy. Zespół odniósł swój pierwszy sukces wygrywając w zorganizowanym przez KKDM konkursie Battle Of Bands, gdzie pokonali swoich głównych rywali z Des Moines, grającą alternatywnego rocka grupę Stone Sour, której wokalistą był Corey Taylor. W 1997 jako drugi wokalista do zespołu dołączył Corey Taylor. Pierwszym utworem, do którego Corey napisał tekst, był utwór „Me inside”. Wkrótce potem muzyk objął stanowisko głównego wokalisty, natomiast Colsefni poprzestał na instrumentach perkusyjnych i chórkach.
1998–2001
W 1998 podczas koncertu Colsefni zakomunikował odejście z zespołu. Zastąpił go Chris Fehn. Do zespołu dołączył również DJ Sid Wilson. Sophia John zdołała dotrzeć do producenta muzycznego Rossa Robinsona, który pojawił się na próbie zespołu. Robinson pośredniczył w podpisaniu kontraktu Slipknot z wytwórnią muzyczną Roadrunner Records, który opiewał na sumę 500 tysięcy dolarów i siedem płyt. 23 września 1998 zespół poleciał do Los Angeles, gdzie w studiu nagraniowym zaczęto prace nad albumem Slipknot. Płyta ta ukazała się w Stanach Zjednoczonych 29 czerwca 1999 i w dwa tygodnie po premierze uzyskała status złotej płyty, a po trzech miesiącach status platynowej.
Wydawnictwo było promowane singlami do utworów Wait and Bleed i Spit It Out. Tego samego roku zespół opuścił gitarzysta Josh Brainard, który ze względów rodzinnych nie mógł poświęcać grupie dużo czasu. Brainarda zastąpił James Root.
2001–2003
W styczniu 2001 grupa ponownie weszła do studia, gdzie we współpracy z Rossem Robinsonem rozpoczęła prace nad kolejnym albumem, zatytułowanym Iowa. Nowe wydawnictwo ukazało się 28 sierpnia. W ramach promocji ukazały się trzy single The Heretic Anthem, Left Behind i My Plague do których zrealizowano również teledyski. W 2002 perkusista Joey Jordison, jako gitarzysta wystąpił na debiutanckiej płycie zespołu Murderdolls zatytułowanej Beyond The Valley Of Murderdolls; perkusista Shawn Crahan zagrał na debiutanckim albumie To My Suprise – To My Surprise; natomiast Corey Taylor reaktywował grupę Stone Sour. 1 lutego 2002 grupa wystąpiła w katowickim Spodku[8].
25 czerwca 2005 grupa wystąpiła w warszawskim klubie Stodoła[10]. 31 października tego samego roku ukazał się pierwszy dwupłytowy album koncertowy zespołu zatytułowany 9.0: Live[11]. Na wydawnictwie ukazał się zapis koncertów grupy w Tokio, Osace, Singapurze i Las Vegas[11][12][13]. 4 grudnia 2006 ukazało się trzecie wydawnictwo DVD zespołu zatytułowane Voliminal: Inside the Nine[14]. Na wydawnictwie ukazał się m.in. 90-minutowy film, w reżyserii Shawna Crahana, koncert, wywiady oraz teledyski[15][16]. W 2007 gitarzysta grupy Mick Thomson wystąpił gościnnie na albumie Doomsday X – Malevolent Creation[17]. Tego samego roku Slipknot odbył trasę koncertową Jägermeister Music Tour w Stanach Zjednoczonych wraz z grupami Lacuna Coil i Shadows Fall[18].
2008–2013
Jim Root podczas koncertu w Allstate Arena 1 lutego 2009Sid Wilson podczas koncertu na Mayhem Festival 9 lipca 2008
25 sierpnia 2008 ukazała się czwarta studyjna płyta grupy All Hope Is Gone[19][20]. Płyta wydana przez wytwórnie Roadrunner Records w ciągu tygodnia od dnia premiery sprzedała się w nakładzie 239 516 sztuk[21]. W ramach promocji ukazały się single do utworów All Hope Is Gone, Psychosocial, Dead Memories i Sulfur[22]. Tego samego roku grupa uzyskała nominację do nagrody MTV Video Music Awards w kategorii „Best Rock Video” za teledysk do utworu „Psychosocial”[23]. Album do 2009 sprzedał się w nakładzie 500 000 egzemplarzy uzyskując status złotej płyty[24]. Natomiast 13 marca 2009 w ramach MTV World Stage cyklu koncertów emitowanych jednocześnie na żywo na 62 kanałach telewizyjnych[25]. 9 czerwca tego samego roku zespół wystąpił na warszawskim Torwarze[26]. Koncert grupy poprzedziły występy Trivium i DevilDriver[27][28]. 24 maja 2010 zmarł basista grupy Paul Gray[29]. Pomimo potwierdzenia występów grupy na festiwalu Sonisphere latem 2011, Corey Taylor zapytany o możliwość wydania nowego albumu Slipknot przyznał, iż „nie widzi, aby stało się to wkrótce”[30]. W 2011 stanowisko basisty objął Donnie Steele – gitarzysta i członek oryginalnego składu Slipknot[31]. W 2012 zespół wydał album-kompilację Antennas To Hell.
Od 2013
W grudniu 2013 grupa ogłosiła, że opuścił ją perkusista Joey Jordison[32][33], po czym na początku stycznia 2014 sam zainteresowany oświadczył, że nie odszedł z zespołu[34], tylko został z niego wyrzucony. W tym samym roku Corey Taylor poinformował o nadchodzącej, piątej płycie składu, zatytułowanej .5: The Gray Chapter. Album pojawił się w sprzedaży 21 października 2014. Singlami promującymi były utwory The Negative One, The Devil In I oraz Custer. W ramach tras koncertowych zespół pojawił się dwukrotnie w Polsce, 9 czerwca 2015 w Łodzi na Impact Festival 2015 oraz w Gdańsku 24 stycznia 2016. Pojawiła się również informacja o przyłączeniu do zespołu dwóch nowych członków. Są nimi Alessandro Venturella(inne języki) za zmarłego basistę Paula Graya i Jay Weinberg(inne języki) za perkusistę Joeya Jordisona. Nowi członkowie do dziś nie otrzymali swoich numerów, co było elementem rozpoznawczym pierwotnego składu.
W 2018 coraz częściej pojawiały się pogłoski o kolejnym, szóstym studyjnym albumie kapeli. Plotki te zostały oficjalnie potwierdzone[35] przez zespół na początku 2019. W tym samym czasie została ogłoszona kolejna trasa koncertowa zespołu. Jednym z państw na tej trasie była również Polska, w której Slipknot pojawił się 25 czerwca 2019. Ze względu na konflikty wewnątrz zespołu[36] została również ogłoszona informacja, iż Chris Fehn został usunięty z grupy[37]. Album „We Are Not Your Kind” został wydany 9 sierpnia 2019. 6 lutego 2020 zespół wystąpił w łódzkiej Atlas Arenie w ramach trasy promującej najnowszy album[potrzebny przypis].
Od 2021
W artykule opublikowanym przez Loudwire w czerwcu 2021 roku, Shawn Crahan ujawnił, że nowy album Slipknot ma być wydany jeszcze w 2021 roku. Dodał również, że zespół rozstaje się z wytwórnią Roadrunner Records po wydaniu albumu[38]. W listopadzie 2021 roku zespół zaczął prezentować nowy materiał na nowej domenie thechapeltownrag.com.[39]. Kilka fragmentów utworu zostało pokazanych na stronie internetowej, co doprowadziło do spekulacji odnośnie nowego singla, który zespół potwierdził później 4 listopada, natomiast sam singiel zatytułowany „The Chapeltown Rag” został wydany dzień później[40].
19 lipca 2022 roku zespół oficjalnie ogłosił swój siódmy album, zatytułowany The End, So Far, wraz z drugim singlem z albumu „The Dying Song (Time to Sing)”[41]. Album ukazał się w sprzedaży 30 września 2022 roku[42].
W 2023 roku zespół ogłosił, że kontrakt z Roadrunner Records dobiega końca. Zespół w 2023 stanie się niezależny.[43] Ma również wypuścić nowy projekt zatytułowany ,,Look Outside Your Window''. Są to nagrania z 2008 roku zrobione podczas nagrywania materiału do płyty All Hope is Gone.[44].
7 czerwca 2023 roku zespół poinformował w mediach społecznościowych, że jego szeregi opuścił Craig Jones, muzyk odpowiedzialny za sampler[45].
Grupa zaliczana jest do pionierów nurtu New Wave of American Heavy Metal łączącego wpływy thrash i death metalu oraz metalcore. Stylistycznie muzyka Slipknot porównywana jest do dokonań takich zespołów jak Pantera, Machine Head, Biohazard, Life of Agony czy Prong[52][53][54].
Wczesne utwory zespołu Slipknot charakteryzują się różnorodnymi partiami wokalnymi takimi jak: rapowanie, śpiew oraz scream i growl[55]. Natomiast nowsze dokonania zespołu charakteryzuje większy udział melodyjnego śpiewu. W tekstach dominują takie motywy jak: nihilizm, gniew, miłość, mizantropia czy psychoza[56].
↑Tommy Udo: Brave Nu World. Sanctuary Publishing, s. 124. ISBN 1-86074-415-X.
↑Albert Mudrian: Wybierając śmierć – Niewiarygodna historia death metalu i grindcore’a. Polska: KAGRA. ISBN 978-83-87598-44-0. Brak numerów stron w książce
_2.jpg)
