PROFILPELAJAR.COM

Skalvis
	; „Skalvis” w 2014 r.
Klasa	niszczyciel min
Typ	Hunt
	Historia
Stocznia	Yarrow Shipbuilders(inne języki) w Glasgow
Wodowanie	9 lutego 1982
	Royal Navy
Nazwa	HMS Cottesmore
Wejście do służby	24 czerwca 1983
Wycofanie ze służby	2005
	Litewska Marynarka Wojenna
Nazwa	Skalvis
Wejście do służby	2011
Los okrętu	w służbie
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	615 ts standardowa; 762 t pełna
Długość	60 m
Szerokość	10 m
Zanurzenie	3,4 m
	Napęd
	2 silniki wysokoprężne, 2 śruby
Prędkość	14 węzłów
	Uzbrojenie
	1 armata plot. 40 mm L/70; 2 km 7,62 mm
Załoga	40
	Multimedia w Wikimedia Commons

Skalvis, wcześniej HMS Cottesmore – brytyjski, następnie litewski niszczyciel min typu Hunt. Służył w brytyjskiej Royal Navy jako HMS „Cottesmore” (M 32) od 1983 do 2005 roku, po czym został sprzedany Litwie i w 2011 roku wszedł do służby w Litewskiej Marynarce Wojennej pod nazwą „Skalvis” (numer burtowy M 53).

Budowa

Okręt był czwartą jednostką z typu brytyjskich niszczycieli min Hunt. Budowę zamówiono 29 stycznia 1979 roku w stoczni Yarrow Shipbuilders(inne języki) w Glasgow^[1]. Okręt wodowano 9 lutego 1982 roku^[2]. Budowę ukończono i okręt przekazano marynarce 24 czerwca 1983 roku^[2]. Koszt budowy wynosił ok. 35 mln funtów^[1].

Opis

Osobny artykuł: Niszczyciele min typu Hunt.

Okręty typu Hunt miały kadłub zbudowany z plastiku wzmocnionego włóknem szklanym (GRP)^[1]. Wyporność standardowa wynosiła 615 ts, a pełna 725 ts^[1]. Według nowszych źródeł, w służbie litewskiej wyporność pełna wynosiła 762 ton (metrycznych)^[2]. Długość całkowita wynosiła 60 m, a na linii wodnej 57 m, szerokość: 10 m, a zanurzenie: 3,4 m^[1]. Załoga liczyła pierwotnie 45 osób, a po modernizacji 40 osób, w obu przypadkach 6 oficerów^[1]^[2].

Uzbrojenie służyło tylko do samoobrony i stanowiła je pierwotnie automatyczna armata uniwersalna Bofors 40 mm^[1]^[3]. Do połowy lat 90. na okrętach tego typu armata była wymieniana na Oerlikon/BMARC DS30B kalibru 30 mm L/75 i dodawane były dwa działka kalibru 20 mm Oerlikon/BMARC GAM-C01^[3]. W służbie litewskiej uzbrojenie ponownie stanowi armata 40 mm Bofors L/70, uzupełniona przez dwa karabiny maszynowe kalibru 7,62 mm^[2].

Napęd pierwotnie stanowiły dwa silniki wysokoprężne Ruston(inne języki)-Paxman 9-59K Deltic o mocy łącznej 3800 hp, napędzające dwie śruby, pozwalające na osiąganie prędkości maksymalnej 15 węzłów^[3]. Ponadto okręty miały pomocniczy napęd hydrauliczny pozwalający na osiąganie prędkości do 8 węzłów, napędzany przez silnik Deltic 9-55B o mocy 780 hp, napędzający też agregaty prądotwórcze^[3]. Zasięg wynosił 1500 mil morskich przy prędkości 12 w^[3]. Po modernizacji silniki wymieniono na Caterpillar C32^[2].

Wyposażenie nawigacyjne obejmowało radar Kelvin Hughes(inne języki) Type 1006 lub 1007 (pasmo I)^[3]. Po modernizacji okręt ma radar Sperry (pasmo I)^[2]. Wyposażenie do poszukiwania min obejmowało pierwotnie sonar Plessey Type 193M Mod 1^[3] (według starszych źródeł, Type 2093)^[1]. Ponadto okręty miały sonar wysokiej częstotliwości Mil Cross do unikania min na kursie i sonar Type 2059 do śledzenia pojazdów podwodnych^[3].

Okręty przenosiły dwa zdalnie kierowane pojazdy podwodne PAP 104 do zwalczania min, a od 1988-89 roku także nowsze PAP 105^[1]^[3]. Okręty ponadto miały trały magnetyczne MS 14, holowany trał akustyczny Sperry MSSA Mk 1 i klasyczne trały mechaniczne Oropesa Mk8^[3]. Po modernizacji „Skalvis” wyposażony został w sonar kadłubowy Thales 2193 (100/300 kHz) i system przeciwminowy z jednorazowymi pojazdami podwodnymi ECA K-ster^[2]. Po 1990 roku okręty otrzymały system nawigacyjny Racal Mk 53, a po modernizacji „Skalvis” wyposażony został także w system informacji bojowej Thales M-Cube^[3]^[2].

Służba

W Wielkiej Brytanii

HMS „Cottesmore” (numer burtowy M 32) został wcielony do służby w brytyjskiej Royal Navy 24 czerwca 1983 roku^[2]. Został przydzielony do 1 Eskadry Niszczycieli Min (1st MCM Squadron)^[1].

Po zakończeniu zimnej wojny i zmniejszeniu zagrożeń, w 1997 roku z okrętu zdjęto wyposażenie przeciwminowe i przystosowano go do zadań patrolowych wokół Irlandii Północnej (razem z bliźniaczymi „Dulverton” i „Brecon”)^[2]^[4]. W 2005 roku został wycofany ze służby w Royal Navy^[2].

W Litwie

27 listopada 2008 roku Litwa podpisała z Wielką Brytanią umowę na zakup dwóch niszczycieli min „Cottesmore” i „Dulverton”, po ich uprzedniej modernizacji i ponownym wyposażeniu w sprzęt przeciwminowy^[2]. Modernizacja była zlecona firmie Thales UK z udziałem podwykonawców. Został zainstalowany nowy system dowodzenia, sonar, radary, silniki i wyposażenie do zwalczania min^[2]. Oba okręty weszły do służby litewskiej w 2011 roku, a dawny „Cottesmore” otrzymał nazwę „Skalvis” i numer burtowy M 53^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Jane’s Fighting Ships 1986-87 ↓, s. 656
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Jane’s Fighting Ships 2015–2016 ↓, s. 506
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Jane’s Fighting Ships 1996–97 ↓, s. 770
↑ Jane’s Fighting Ships 2000–2001 ↓, s. 764.

Bibliografia

Jane’s Fighting Ships 1986-87. John Moore (red.). Londyn: Jane’s Publishing Company, 1986. ISBN 0-7106-0828-4. (ang.).
Jane’s Fighting Ships 1996-97. Richard Sharpe (red.). Londyn: Jane’s Information Group, 1986. ISBN 0-7106-1355-5. (ang.).
Jane’s Fighting Ships 2000–2001. Richard Sharpe (red.). Jane’s Information Group Ltd, 2000. ISBN 0-7106-2018-7. (ang.).
IHS Jane’s Fighting Ships 2015–2016. Stephen Saunders (red.). IHS, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).