|
| Data i miejsce urodzenia
|
27 marca 1940
Lastra a Signa
|
| Data i miejsce śmierci
|
27 czerwca 2021
Florencja
|
| Obywatelstwo
|
Włochy
|
| Wzrost
|
170 cm
|
| Kategoria wagowa
|
półśrednia
|
| Bilans walk zawodowych
|
| Liczba walk
|
46
|
| Zwycięstwa
|
42
|
| Przez nokauty
|
16
|
| Porażki
|
3
|
| Remisy
|
1
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Silvano Bertini (ur. 27 marca 1940 w Lastra a Signa, zm. 27 czerwca 2021 we Florencji[1]) – włoski pięściarz, brązowy medalista olimpijski z XVIII Letnich Igrzysk Olimpijskich z Tokio (1964).
Jako amator wystąpił na mistrzostwach Europy w 1963 w Moskwie, gdzie zdobył srebrny medal w wadze półśredniej (do 67 kg), przegrywając w finale z Ričardasem Tamulisem ze Związku Radzieckiego[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zdobył brązowy medal w wadze półśredniej, przegrywając w półfinale z Marianem Kasprzykiem[3].
Był mistrzem Włoch w kategorii półśredniej w 1962[4] i 1964[5].
Od 1965 walczył jako bokser zawodowy. W 1968 wywalczył tytuł mistrza Włoch wagi półśredniej, a 18 stycznia 1969 w Bolonii pokonał Edwina „Fighting” Macka z Holandii i został mistrzem Europy EBU tej kategorii. 5 maja tego roku w Paryżu stracił ten tytuł po porażce z Jeanem Josselinem z Francji.
14 sierpnia 1973 w Sapporo walczył o tytuł mistrza świata wagi junior średniej z obrońcą tytułu Kōichi Wajimą z Japonii, ale nie był w stanie wyjść do 12. rundy. Była to jego ostatnia walka bokserska.
Przypisy
Linki zewnętrzne
