W filmie przedstawiono wypowiedzi osób, które zostały zmuszone do wyjazdu z Polski po antysemickiej nagonce w 1968 r. Reżyser zarejestrował je przy okazji spotkania klasowego dawnych licealistów jednej z warszawskich szkół. Bohaterowie wspominają czas wyjazdów i opowiadają o swoich losach na emigracji. W drugiej części filmu pojawia się dyskusja na temat tożsamości emigrantów: czy czują się Żydami, Polakami czy może obywatelami swych nowych krajów?[2][3][4].
Nagrody
Nagroda za najlepszy film dokumentalny, TVP S.A. (1992),
Festiwal Polskiej Twórczości Telewizyjnej-Nagroda Specjalna (1993)[1].
