Senat Rządzący (ros.Правительствующий сенат) – powołany w 1711 roku przez Piotra I w ramach jego reform. Senat ten zastępował monarchę podczas jego nieobecności, ale posiadał również szerokie uprawnienia podczas przebywania władcy na miejscu. Należało do nich m.in.:
zarządzanie finansami i troska o zwiększenie dochodów skarbu
opracowywanie projektów ustaw (w razie naglącej potrzeby był upoważniony do wydawania ustaw)
sprawowanie sądownictwa w najwyższej instancji
Pierwotne szerokie kompetencje Senatu z czasem uległy ograniczeniu do kontroli nad administracją i sądownictwem. Jeden w wydziałów (Особое присутствие Правительствующего сената) był sądem w sprawach politycznych (np. Proces stu dziewięćdziesięciu trzech).
