Ten artykuł dotyczy piłkarza peruwiańskiego. Zobacz też: piłkarz ekwadorski Segundo Castillo.

Segundo Castillo

Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1913 Callao
Data i miejsce śmierci	1 października 1993 Callao
Pozycja	środkowy pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1933–1939 Sport Boys Callao 1939–? CA Lanús Deportes Magallanes Independiente Medellín Municipal Lima Universitario Lima ?-1954 Unión Callao
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1936–1939 Peru 12 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Segundo Castillo Varela (ur. 17 lipca 1913 w Callao, zm. 1 października 1993 tamże^[1]) – piłkarz peruwiański noszący przydomek Titina, środkowy pomocnik.

Urodzony w Callao Castillo karierę piłkarską rozpoczął w 1933 roku w klubie Sport Boys Callao, z którym w 1935 roku zdobył tytuł mistrza Peru.

Jako gracz klubu Sport Boys wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w 1936 roku, gdzie zagrał w dwóch meczach - z Finlandią i Austrią^[2]. Świetnie grająca drużyna Peru po zwycięstwie nad Austrią dotarła do półfinału, ale gdy komisja regulaminowa anulowała wynik meczu z Austriakami, nakazując jego powtórzenie, Peruwiańczycy na znak protestu wycofali się z turnieju.

Rok później wziął udział w fatalnym w turnieju Copa América 1937, gdzie Peru zajęło ostatnie, szóste miejsce. Castillo zagrał w czterech meczach – z Brazylią (wszedł za Orestesa Jordána), Urugwajem, Argentyną i Chile. W 1937 roku Castillo razem ze Sport Boys po raz drugi zdobył mistrzostwo Peru.

W 1938 roku Castillo razem z reprezentacją Peru wygrał Igrzyska boliwaryjskie^[3].

Wciąż jako piłkarz klubu Sport Boys wziął udział w turnieju Copa América 1939, gdzie Peru zdobyło mistrzostwo Ameryki Południowej. Castillo zagrał w trzech meczach – z Ekwadorem, Paragwajem i Urugwajem.

Po zwycięskim turnieju kontynentalnym Castillo przeniósł się do Argentyny, gdzie grał w klubie CA Lanús. Następnie występował w chilijskim klubie Deportes Magallanes, a potem w kolumbijskim zespole Independiente Medellín. Po powrocie do ojczyzny Castillo grał w klubach Municipal Lima i Universitario Lima. W 1954 roku zakończył karierę piłkarską w drużynie Unión Callao.

W latach 1936–1939 Castillo rozegrał w reprezentacji Peru 12 meczów^[4]. Zmarł w Callao 1 października 1993 roku. Należy do najlepszych graczy środka pola w historii peruwiańskiej piłki.

• Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI. Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 54-55, 58-59

• Segundo Castillo - biografia (peru.com). peru.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-03)].