Sebastian Norblin, Sébastien Louis Guillaume Norblin[1], zwany również Sobkiem (ur. 1796 w Warszawie, zm. 1884 w Paryżu[2]) – francuski malarz reprezentujący akademizm[3].
Życiorys
Był synem polskiego malarza Jana Piotra Norblina i Marii (według innego źródła Anny[2]) Kopschówny[3]. W wieku ośmiu lat z rodzicami wyjechał do Francji[4]. W 1811–1825 roku uczył się w paryskim École des Beaux-Arts[2][4]. Jego nauczycielami byli m.in. François-André Vincent i Merry-Joseph Blondel. W 1825 roku zdobył Prix de Rome za obraz Antygona grzebiąca Polinejkesa. W 1826 roku wyjechał do Rzymu[4]. W 1827 roku namalował Kyparissosa umierającego na swym jeleniu. W 1833 roku zaprezentował w Paryżu obraz Ugolino i jego umierające dzieci. W tym samym roku wrócił do Francji[5].
Podczas drugiego pobytu we Francji namalował m.in. Madonnę z Dzieciątkiem (1836), Świętego Pawła w Atenach (1844). Otrzymywał liczne zamówienia państwowe i kościelne[5]. W latach 1857–1858 wraz ze swoim uczniem Wiktorem Kazimierzem Zierem namalował dwa duże obrazy do paryskiego kościoła Saint Roch[6].
W przeciwieństwie do swojego ojca reprezentował skonwencjonalizowany akademizm[3]. Malował obrazy historyczne, pejzaże historyzujące oraz portrety. Jego obrazy odznaczają się spokojnymi gestami[4].
PawełP.IgnaczakPawełP., Sebastian Norblin (1796–1884). Zapomniany artysta Wielkiej Emigracji, [w:] AndrzejA.Pieńkos, Agnieszka RosalesA.R.Rodriguez (red.), Epoka Chopina-kultura romantyczna we Francji i w Polsce, Warszawa: Neriton, 2013, ISBN 978-83-7543-267-1.
BarbaraB.ObtułowiczBarbaraB., Izabela z Czartoryskich Działyńska w Hiszpanii w 1856 roku w świetle korespondencji rodzinnej, „Studia Polonijne”, 43, Lublin 2022.
