Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza w Pieninach

Schronisko ok. 1925 roku (NAC)
Państwo	Polska
Pasmo	Pieniny, Karpaty
Wysokość	495 m n.p.m.
Data otwarcia	1907
Data zamknięcia	1938
Właściciel	Oddział Pieniński Towarzystwa Tatrzańskiego w Szczawnicy
Położenie na mapie gminy Krościenko nad Dunajcem Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza
Położenie na mapie Polski Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza
Położenie na mapie województwa małopolskiego Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza
49°24′54″N 20°26′42″E/49,415000 20,445000

Schronisko PTT im. Henryka Sienkiewicza w Pieninach – nieistniejące schronisko turystyczne Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, położone w Pieninach na polanie Małe Przechodki, na lewym brzegu Dunajca.

Schronisko, a właściwie drewniana altana na kamiennej podmurówce, zostało wybudowane w 1907 przez Oddział Pieniński Towarzystwa Tatrzańskiego na działce zakupionej za kwotę 445 koron austro-węgierskich. Koszt budowy wyniósł 1340 koron. Dodatkowo właściciel Krościenka Stanisław Drohojowski podarował na rzecz budowy schroniska materiały warte 300 koron. Do schroniska prowadził szlak oznakowany biało-zielono, stroma ścieżka z Sokolicy. Uruchomiono również przewóz do schroniska im. Mikołaja Zyblikiewicza przez rzekę łodzią, która umocowana była na stalowej linie. Do wybuchu I wojny światowej obiekt pokryto papą oraz wyposażono w kuchenkę i stoliki.

W 1924 Kazimierz Sosnowski określił schronisko jako domek (...) bezpański i bezużyteczny. W latach 1925–1926 ks. Walenty Gadowski oznakował Skalną Perć – szlak turystyczny, wiodący od schroniska na Górę Zamkową.

W kolejnych latach obiekt był dzierżawiony przez Oddział PTT osobom prowadzącym w nim działalność gastronomiczną. W latach 30. XX wieku przemianowano go na Gospodę Pienińską. W 1938 władze Oddziału PTT musiały wybierać pomiędzy gruntownym remontem budynku a jego sprzedażą. Ostatecznie obiekt sprzedano na rzecz Pienińskiego Parku Narodowego za kwotę 2000 zł. Obiekt został rozebrany, co zbiegło się z ostateczną likwidacją Skalnej Perci.

Obecnie teren po schronisku jest niedostępny i porośnięty lasem. W Pienińskim Ośrodku Historii Turystyki Górskiej w Szczawnicy, położonym nieopodal Schroniska PTTK „Orlica” eksponowany jest klucz do obiektu, jako jedyny materialny ślad po nim^[1].

Schronisko posiadało dwie izby z bufetem, kuchnię i werandę. Oferowało posiłki i napoje w sezonie letnim. Nie prowadziło działalności noclegowej. W pierwszych latach działalności nieopodal obiektu urządzono kręgielnię.

• Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Makowski, Beskid Wyspowy, Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 125–129. ISBN 978-83-925599-5-5.
• Krościenko nad Dunajcem, Krościenko nad Dunajcem, Schronisko im. Henryka Sienkiewicza. fotopolska.eu. [dostęp 2017-01-06]. (pol.).
• Schronisko H. Sienkiewicza. wikimapia.org. [dostęp 2017-01-06]. (pol.).
• Schronisko im. Henryka Sienkiewicza w Krościenku nad Dunajcem w Pieninach. Narodowe Archiwum Cyfrowe. [dostęp 2006-07-14]. (pol.).