Schron przy Suchym Biwaku

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Lejowa
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	14 m
Głębokość	2 m
Deniwelacja	2 m
Wysokość otworów	1690 i 1692 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	582 m
Ekspozycja otworów	ku N (dolny), ku E
Data odkrycia	znana od dawna
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.08
Położenie na mapie Tatr Schron przy Suchym Biwaku
Położenie na mapie Karpat Schron przy Suchym Biwaku
49°14′35″N 19°50′35″E/49,243036 19,843003

Schron przy Suchym Biwaku – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu, w pobliżu jaskini Suchy Biwak, na wysokościach 1690 i 1692 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 14 metrów, a jej deniwelacja 2 metry^[1].

Jaskinię stanowi idący na początku do góry, a następnie w dół korytarz łączący oba otwory wejściowe. W połowie jego długości odchodzi krótki korytarzyk zakończony zawaliskiem^[2].

W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, rosną na nich mchy i porosty^[2].

Jaskinia była znana od dawna. Jej pierwszy plan i opis sporządził R. M. Kardaś przy pomocy M. Burkackiego i M. Kardasia w 1976 roku^[2].