Samobójstwo. Studium z socjologii
Le suicide. Étude de sociologie
Strona tytułowa pierwszego wydania dzieła
|
Autor
|
Émile Durkheim
|
Tematyka
|
samobójstwo
|
Wydanie oryginalne
|
Miejsce wydania
|
Paryż
|
Język
|
język francuski
|
Data wydania
|
1897
|
Wydawca
|
Félix Alcan(inne języki)
|
poprzednia Zasady metody socjologicznej
|
następna Elementarne formy życia religijnego
|
|
Samobójstwo. Studium z socjologii (Le suicide. Étude de sociologie) – praca Émile’a Durkheima poświęcona samobójstwu, wydana w 1897. Przekład polski Krzysztofa Wakara ukazał się w 2006 roku (ISBN 83-7459-016-5). Książka uważana jest za "jeden z najważniejszych tekstów kanonicznych socjologii"..[1]
Według Durkheima samobójstwo jest faktem społecznym wynikającym ze stanu grupy społecznej, w której jednostka uczestniczy. Podstawowy mechanizm rodzący samobójstwo w jego społecznym wymiarze związany jest z wewnętrzną integracją, spoistością grupy. Wyróżnione zostały cztery typy samobójstw:
- samobójstwo altruistyczne – wynikające z ogromnej więzi ze społeczeństwem (np. piloci kamikaze),
- samobójstwo egoistyczne – będące skutkiem całkowitego rozerwania związków z ludźmi z najbliższego kręgu (głównie z rodziną),
- samobójstwo fatalistyczne – pojawia się, gdy człowiek czuje brak wpływu na życie swoje i otoczenia,
- samobójstwo anomiczne – występujące w sytuacji braku jakichkolwiek regulacji, kiedy zostają zniesione wszelkie ograniczenia (np. podczas zmiany systemu politycznego).
Przypisy