Sadowaja (biał. Садовая; ros. Садовая, Sadowaja) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie kleckim, w sielsowiecie Zubki, nad Ceprą.
Historia
Blaczyn
W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżał w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. W 1640 zbudowano tu cerkiew. Odpadł od Polski w wyniku II rozbioru[2].
W XIX i w początkach XX w. położony był w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie słuckim, w gminie Kleck.
W dwudziestoleciu międzywojennym trzy wsie i dwa folwarki leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], w gminie Kleck (folwark Blaczyn oraz wsie Blaczyn I i Blaczyn II do 1 października 1927 należały do gminy Łań, po czym zostały przyłączone do gminy Kleck[3])[4].
Demografia w 1921 przedstawiała się następująco[4]:
|
Gmina
|
Liczba mieszkańców
|
Budynki
|
Narodowość
|
Wyznanie
|
Polacy
|
Białorusini
|
rzymskokatolickie
|
prawosławne
|
folwark Blaczyn
|
Kleck
|
10
|
1
|
10
|
–
|
10
|
–
|
wieś Blaczyn
|
Kleck
|
61
|
11
|
61
|
–
|
–
|
61
|
folwark Blaczyn
|
Łań
|
4
|
1
|
3
|
1
|
3
|
1
|
wieś Blaczyn I
|
Łań
|
238
|
44
|
1
|
237
|
2
|
236
|
wieś Blaczyn II
|
Łań
|
57
|
9
|
–
|
57
|
–
|
57
|
Brykowszczyzna
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżąca w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], do 1 października 1927 w gminie Łań, następnie w gminie Kleck[3][4]. W 1921 miejscowość liczyła 157 mieszkańców, zamieszkałych w 27 budynkach, wyłącznie Białorusinów wyznania prawosławnego[4].
Sadowaja
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Sadowaja powstała w 1964 z połączenia miejscowości Blaczyn (biał. Бля́чына, Блячын, Blaczyna, Blaczyn) i Brykowszczyzna (biał. Брыкаўшчына, Brykauszczyna). Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
- ↑ a b Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)
Przypisy
Bibliografia