Sabinianie

Sabinianie (lub Kasjanie) – rzymska szkoła prawnicza[1] powstała na początku I w. n. e. i funkcjonująca w I i II w n.e.

Założycielem szkoły Sabinian był Gajusz Atejusz Capito, prawnik z czasów Augusta popierający jedynowładztwo (pryncypat). Jednak swą nazwę szkoła wzięła od następcy założyciela – Sabinusa[2]. Poglądy szkoły określane są jako opozycyjne w stosunku do konkurencyjnej szkoły Prokulian o upodobaniach republikańskich. Wśród przedstawicieli szkoły Sabinian można wymienić: Gajusza Kasjusza Longinusa (od niego wzięła się alternatywna nazwa szkoły – Kasjanie), Lucjusza Jawolenusa Pryskusa oraz Julianusa Salwiusza.

Prace Sabinian zostały wykorzystane podczas kodyfikacji praw przez Justyniana w VI n.e.[3]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wołodkiewicz 1986 ↓, s. 136. Jest kwestią sporną, czy była to formalnie szkoła, czy luźna grupa prawników o podobnych poglądach.
  2. ↑ Rozwadowski 1992 ↓, s. 39.
  3. ↑ Wołodkiewicz 1986 ↓, s. 167.

Bibliografia