Ten artykuł dotyczy włoskiego statku pasażerskiego. Zobacz też: inne znaczenia.
Leonardo da Vinci
|
| Bandera
|
 Włochy
|
| Armator
|
Società di Navigazione Italia
|
| Dane podstawowe
|
| Typ
|
statek pasażerski
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Ansaldo S.A.(inne języki)
|
| Data wodowania
|
1959
|
| Data oddania do eksploatacji
|
1960
|
| Dane techniczne
|
| Liczebność załogi
|
580
|
| Liczba pasażerów
|
1326
|
| Długość całkowita (L)
|
234 m
|
| Szerokość (B)
|
28 m
|
| Pojemność
|
33 430 RT
|
| Napęd mechaniczny
|
| Silnik
|
turbiny parowe o mocy 52 000 KM
|
| Liczba śrub napędowych
|
2
|
| Prędkość maks.
|
24,5 w.
|
Leonardo da Vinci – włoski turbinowy statek pasażerski armatora "Società di Navigazione Italia" zbudowany w roku 1960 przez stocznię Ansaldo S.A.(inne języki) z Genui i wprowadzony na linię nowojorską (w miejsce utraconego SS Andrea Doria). Koncepcja konstrukcyjna "Leonardo da Vinci" była kontynuacją nowej architektury okrętowej tzw. "szkoły włoskiej". Statek wyruszył w podróż dziewiczą z Genui przez Neapol i Cannes do Nowego Jorku w lipcu 1960 roku. Wszystkie kabiny posiadały pełną klimatyzację z własną regulacją. Na pokładzie funkcjonowała radiowa rozgłośnia pokładowa nadająca trzy różne programy i po raz pierwszy pokładowe studio telewizyjne (nadające audycje z zewnątrz oraz ze statku). Na rufie statku znajdowały się ułożone tarasowo trzy baseny ze sztucznymi "plażami" zwane potocznie "lido". Statek dysponował również nowocześnie wyposażonym szpitalem i własną redakcją i drukarnią wydającą dziennik "Corriere del Mare / Kurier Morski". Ze względu na rosnącą konkurencję transatlantyckich połączeń lotniczych statek przeszedł na linię południowoamerykańską. W dniu 4 lipca 1980 roku na wycofanym z eksploatacji statku wybuchł pożar, który w ciągu czterech dni strawił go w całości, powodując w końcu przewrócenie się wypalonego kadłuba.
