SS Kraków (1925)

SS Kraków
Ilustracja
Poprzednie nazwy

Frimaire

Bandera

 Polska

Port macierzysty

Gdynia

Armator

ŻP/PŻM

Historia
Stocznia

Chantiers Navals Français w Blainville

Data wodowania

1925

Data wycofania ze służby

1959

Dane techniczne
Nośność (DWT)

3000

Liczebność załogi

28

Długość całkowita (L)

84,60 m

Szerokość (B)

12,10 m

Zanurzenie (D)

5,50 m

Pojemność

brutto 2018 RT
netto: 1121 RT

Napęd mechaniczny
Silnik

trzycylindrowa maszyna parowa

Moc silnika

1200 KM

Prędkość maks.

9 w.

SS Kraków – masowiec zbudowany w roku 1925 we francuskiej stoczni Chantiers Navals Français w Blainville-sur-Orne koło Caen. Bliźniaczymi statkami były SS "Wilno", SS "Katowice", SS "Poznań" oraz SS "Toruń". Statki te nazywane były, ze względu na pochodzenie, francuzami.

Przed wojną

„Kraków” wszedł do Gdyni w styczniu 1927 roku. W uroczystości poświęcenia i podniesienia polskiej bandery uczestniczył ówczesny minister przemysłu i handlu, budowniczy portu w Gdyni Eugeniusz Kwiatkowski. Statek pływał głównie po Bałtyku i Morzu Północnym, ale był też pierwszym statkiem Polskiej Marynarki Handlowej, który w roku 1928 przeszedł przez Kanał Sueski na Morze Czerwone. Tam też, w porcie Dżidda, załadowano na pokład stado owiec − osobisty dar szejka Hidżazu dla Polski[1].

Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku stał się – za sprawą drukowanej w odcinkach w tygodniku „Płomyczek” powieści – bardzo popularny wśród dzieci[1].

W konwojach

W chwili wybuchu II wojny światowej znajdował się na Morzu Śródziemnym, gdzie wkrótce zaczął pływać we francuskich konwojach. Po upadku Francji w czerwcu 1940 roku odłączył się (pod pozorem konieczności uzupełnienia paliwa) od jednego z takich konwojów i zawinął do Gibraltaru, „gdzie dał się aresztować” Brytyjczykom[1].

Następne wojenne lata spędził w atlantyckich konwojach, a w 1944 brał udział w lądowaniu w Normandii.

W PRL

21 września 1945 „Kraków”, jako pierwszy polski statek po wojnie, wszedł do zrujnowanego portu w Gdyni. Od roku 1951 pływał dla Polskiej Żeglugi Morskiej, a 1 stycznia 1959 został skasowany i przekazany Zarządowi Portu w Szczecinie jako pływający magazyn MP 1[2].

Ostatecznie w roku 1964 oddany został na złom.

Przypisy

  1. ↑ a b c J.Piwowoński, s.18.
  2. ↑ J.Piwowoński, s.20.

Bibliografia

  • Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.