SM UB-23

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego UB-23 z 1915 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.
SM UB-23
Ilustracja
SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku
Typ

UB II

Projekt

Werk 253

Historia
Stocznia

Blohm & Voss, Hamburg

Początek budowy

30 kwietnia 1915

Wodowanie

9 października 1915

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

11 marca 1915

Wycofanie ze służby

29 lipca 1917

Los okrętu

internowany w A Coruña po uszkodzeniu przez HMS PC-60

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


263 ton
287 ton

Długość

36,13 metra

Szerokość

3,2 metra

Zanurzenie

3,7 metry

Zanurzenie testowe

50 metra

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Napęd
2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM)
2 wały napędowy, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


9,15 węzłów
5,81 węzła

Zasięg

6650 Mm @ 5 węzłów (pow.)
45 Mm @ 4 węzły (zan.)

Uzbrojenie
4 torpedy, potem 6, karabin 5 cm SK L/40 gun
Wyrzutnie torpedowe

2 x 500 mm (dziób)

Załoga

23 osób

SM UB-23 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w roku 1915. Zwodowany 26 września 1915 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 1 marca 1916 roku. W czasie swojej służby, SM UB-23[a] odbył 21 patroli, w czasie których zatopił 51 statków o łącznej pojemności 338 805 BRT[1]. Służbę rozpoczął w Flotylli Flandria 19 maja 1916 roku[2].

Budowa

Okręt SM UB-23 należał do typu UB-II, który był następcą typu UB I. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonymi do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metrów, wyporności w zanurzeniu 263 BRT, zasięgu 6450 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzły w zanurzeniu[3]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma.

Służba

Pierwszym dowódcą okrętu został 13 marca 1916 roku mianowany Ernst Voigt[4].

19 maja 1916 roku okręt został przydzielony do Flotylli Flandria. Pierwsze zwycięstwo jednostka odniosła 4 lipca 1916 roku podczas patrolu po Morzu Północnym, UB-23 zatopił brytyjską łódź rybacką "Queen Bee" o pojemności 34 BRT[5]. W czasie tego patrolu zatopił kolejne statki: 5 lipca dwa brytyjskie kutry „Annie Anderson” oraz „Peep O'Day”[1]. 6 lipca kolejnych pięć podobnych jednostek. Pomiędzy 24 a 28 lipca U-23 w czasie kolejnego patrolu u wybrzeży Wielkiej Brytanii UB-23 zatopił 13 statków: trzy norweskie oraz dziesięć brytyjskich. Były to głównie niewielkie łodzie rybackie zatrzymane i zatopione ogniem z broni pokładowej lub poprzez podłożenie ładunków wybuchowych[1].

W czasie kolejnego patrolu po kanale La Manche U-23 zatopił 10 statków francuskich, brytyjskich, hiszpańskich i włoskich[1]. Największym z nich był włoski parowiec "Gemma" o pojemności 3111 BRT[6]. Płynący pod balastem z Civitavecchia do Barry, zbudowany w 1896 roku statek został zatopiony 43 mile na południowy zachód od Wolf Rock.

10 listopada 1916 roku Voigt został zastąpiony przez Oberleutnant zur See Heinza Ziemera, który dowodził okrętem do 5 lutego 1917 roku. Pod jego dowództwem UB-23 zatopił dwa statki. 7 stycznia 1917 roku niewielki brytyjski żaglowiec "Brenda" o pojemności 249 BRT[7]. A w czasie kolejnego patrolu u wybrzeży Francji, francuski parowiec "Gabrielle" o pojemności 1410 BRT[8].

6 lutego 1917 roku Ziemera na dwa tygodnie zastąpił Herbert Lefholz[9]. Następnie na miesiąc do 19 marca 1917 roku dowództwo objął doświadczony Kapitänleutnant Matthias Graf von Schmettow[10]. 20 marca 1917 roku ostatnim dowódcą UB-23 został mianowany Hans Ewald Niemer[11]. 31 marca w czasie pierwszego patrolu Hans Ewald Niemer zatopił dwa statki: holenderski tankowiec "Hestia" o pojemności 959 BRT[12]. Tankowiec płynął pod balastem z Rotterdamu do Londynu. W czasie ataku torpedowego zginęło 13 członków załogi. Tego samego dnia zatopił także norweski parowiec "Lisbeth" o pojemności 1621 BRT[13]. 4 kwietnia 1917 roku u wybrzeży Holandii UB-23 zatopił belgijski parowiec "Trevier" o pojemności 3006 BRT[14], płynący z Nowego Jorku do Rotterdamu z ładunkiem zboża. Pod dowództwem Niemera UB-23 zatopił łącznie 11 statków. Ostatni 30 czerwca 1917 roku. U południowych wybrzeży Kornwalii UB-23 storpedował brytyjski parowiec zbudowany w 1915 roku, "Ilston" o pojemności 2426 BRT[15]. Płynący z Swansea do Francji z ładunkiem elementów do trakcji kolejowej, zatonął 4 mile na południowy wschód od Lizard, w wyniku ataku zginęło 6 członków załogi.

26 lipca 1917 roku UB-23 został poważnie uszkodzony w czasie ataku bombami głębinowymi przez brytyjską łódź patrolową HMS PC-60. Trzy dni później UB-23 został internowany w A Coruña.

Uwagi

  1. ↑ SM - Seiner Majestät.

Przypisy

  1. ↑ a b c d Ships hit by UB 23. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).
  2. ↑ UB 23. [w:] WWI U-boats [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).
  3. ↑ Gardiner,.. Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921, str. 181.
  4. ↑ Ernst Voigt. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.). (31 lipca 1890 - 21 sierpnia 1917), pierwszy dowódca UB-23, wcześniej dowódca SM UB-6, następnie dowódca UC-72. Pod jego dowództwem trzy okręty zatopiły 80 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 71 965 BRT - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  5. ↑ Queen Bee. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).
  6. ↑ Gemma. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).
  7. ↑ Brenda. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).
  8. ↑ Gabrielle. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).
  9. ↑ Herbert Lefholz. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.). (9 lipca 1888 - ?), pierwszy dowódca SM UB-33, następnie dowódca UC-59. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  10. ↑ Matthias Graf von Schmettow. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.). (9 listopada 1887 - 9 maja 1917), pierwszy dowódca SM UC-6, następnie dowódca UC-26, UB-10. Pod jego dowództwem cztery okręty zatopiły 76 statków nieprzyjaciela o łącznej pojemności 110 974 BRToraz dwa okręty o wyporności 654 BRT - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  11. ↑ Hans Ewald Niemer. [w:] WWI U-boat commanders [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.). (23 sierpnia 1889 - ?), wcześniej dowódca UB-16. - Uboat.net WWI U-boat commanders.
  12. ↑ Hestia. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).
  13. ↑ Lisbeth. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).
  14. ↑ Trevier. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).
  15. ↑ Ilston. [w:] Ships hit during WWI [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2013-11-19]. (ang.).

Bibliografia

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 44. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 181. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102-103. ISBN 1-85367-623-3.
Okręty podwodne typu UB II
Kaiserliche Marine
K.u.K. Kriegsmarine