SMS „Szigetvár”

Historia
Stocznia	Stocznia Marynarki, Pola
Położenie stępki	25 maja 1899
Wodowanie	29 października 1900
K.u.K. Kriegsmarine
Wejście do służby	30 września 1901[1]
Wycofanie ze służby	1918
Los okrętu	złomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	projektowa: 2313 t pełna: 2562 t
Długość	na linii wodnej: 96,0 m całkowita: 96,8 m
Szerokość	11,7 m
Zanurzenie	4,2 m
Napęd
maszyny parowe VTE o mocy 8160 ihp
Prędkość	20,8 węzła
Uzbrojenie
8 x armata okrętowa 120 mm L/40 Skoda 8 x armata okrętowa 47 mm L/44 Skoda 2 x armata wielolufowa Hotchkiss M1879 kalibru 47 mm 2 x karabin maszynowy 8 mm 2 x wyrzutnia torped kal. 400 mm
Opancerzenie
nadbudówki: 2 x 25 mm; kazamaty: 35 mm; pancerz burtowy: 2 x 25 mm
Załoga	308

SMS Szigetvár – austro-węgierski krążownik pancernopokładowy z końca XIX wieku. Trzecia jednostka typu Zenta. Przetrwał I wojnę światową. W 1918 roku rozbrojony. Pełnił rolę pływających koszar i okrętu-celu w szkole broni torpedowej. Przekazany Wielkiej Brytanii jako część austro-węgierskich reparacji wojennych. W 1920 roku sprzedany włoskiej stoczni złomowej.

Nazwa upamiętniała obronę twierdzy Szigetvár przez bana Chorwacji Nikolę Zrinskiego w 1566 roku^[2].

Okręt uczestniczył w I wojnie światowej. Brał udział m.in. w pierwszej akcji bojowej floty austro-węgierskiej, jakim było ostrzeliwanie radiostacji i linii kolejowej w okolicach Antivari (ob. Bar) w Czarnogórze 8 sierpnia 1914 r., a następnie w sierpniu prowadził blokadę Czarnogóry i brał udział w ostrzeliwaniu czarnogórskich baterii nad bazą floty Zatoce Kotorskiej^[3].

• Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway's All The World's Fighting Ships 1880-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. Brak numerów stron w książce
• Károly Csonkaréti. Marynarka Wojenna Austro-Węgier w I wojnie światowej 1914-1918. Wydawnictwo: Arkadiusz Wingert, 2004. ISBN 83-918940-3-7