SMS Prinz Eugen
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki)
|
| Położenie stępki
|
16 stycznia 1912
|
| Wodowanie
|
30 listopada 1912
|
 K.u.K. Kriegsmarine
|
| Wejście do służby
|
8 lipca 1914
|
| Los okrętu
|
zatopiony jako okręt-cel
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
standardowa 20 000 t
|
| Długość
|
152 m
|
| Szerokość
|
27,9 m
|
| Zanurzenie
|
8,7 m
|
| Napęd
|
| 12 kotłów Yarrow, 4 turbiny parowe Parsonsa, 27 000 KM, 4 śruby
|
| Prędkość
|
20,4 w.
|
| Zasięg
|
4200 Mm przy prędkości 10 w.
|
| Uzbrojenie
|
12 × 305 mm w trójdziałowych wieżach
12 × 150 mm w jednodziałowych kazamatach
18 × 70 mm w jednodziałowych podstawach
4 × 533 mm wyrzutnie torpedowe
|
| Opancerzenie
|
Boczny, barbety, wieże, stanowisko dowodzenia – 280 mm
Pokładowy – 48 mm
|
| Załoga
|
21 oficerów, 16 podoficerów, 993 marynarzy
|
SMS Prinz Eugen był austro-węgierskim pancernikiem-drednotem typu Tegetthoff. Został zbudowany w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino(inne języki) w Trieście i po I wojnie światowej został oddany marynarce francuskiej, która użyła go jako okrętu celu.
Linki zewnętrzne
