SAR-1500

Statki ratownicze typu SAR-1500
Ilustracja
„Tajfun”
Bandera

 Polska

Operator

• MSPiR
• Straż Graniczna

Dane podstawowe
Typ

kuter ratowniczy

Materiał

stop aluminium

Historia
Stocznia

Damen Shipyards, Gdynia

Data budowy

1997–2002

Dane techniczne
Długość całkowita (L)

15,20 m

Długość linii wodnej

11,80 m

Długość kadłuba

14,60 m

Szerokość (B)

5,39 m

Zanurzenie (D)

0,90 m

Napęd mechaniczny
Silnik

2 wysokoprężne MAN D2848 LE-401

Moc silnika

2 × 500 kW

Liczba śrub napędowych

2 pędniki strugowodne

Prędkość maks.

30 w.

Multimedia w Wikimedia Commons

Kutry typu SAR-1500 – seria polskich szybkich łodzi hybrydowych budowanych od 1997 roku przez stocznię Damen Shipyards Gdynia, używanych jako ratownicze przez Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa, a także jako patrolowce przez Straż Graniczną.

Dla ratownictwa morskiego

Kutry typu SAR-1500 zostały zamówione przez Polskie Ratownictwo Okrętowe dla zastąpienia starych i powolnych kutrów ratowniczych typu R-17. Dokumentacja techniczna została przekazana nieodpłatnie przez Królewski Holenderski Instytut Łodzi Ratunkowych[1]. Budowane były przez stocznię Damen Shipyards Gdynia. Kadłub wykonano ze stopu aluminium wraz z integralną pokładówką[1]. Podzielony jest na komory: skrajnik dziobowy, przedział mechanizmów pomocniczych, siłownia, przedział pędników strugowodnych[2]. Pneumatyczna komora wypornościowa z tworzywa sztucznego okalająca kadłub podzielona jest na 10 segmentów[2]. Charakteryzują się bardzo wysoką dzielnością morską, są zdolne do żeglugi po całym Morzu Bałtyckim łącznie z akwenami pokrytymi cienkim pokruszonym lodem[2].

Dla PRO zbudowano jednostki (data wejścia do służby, miejsce stacjonowania):

  • Cyklon – 3 października 1997, Łeba[1]
  • Huragan – 21 grudnia 1998, Górki Zachodnie[1]
  • Szkwał – 1999
  • Monsun – 2000
  • Tajfun – 2000
  • Wiatr – 2001
  • Bryza – 2002

Od 2002 roku zadania PRO w zakresie ratowania życia na morzu zostały przejęte przez Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa.

Dla Straży Granicznej

5 października 1999 roku Morski Oddział Straży Granicznej zamówił w stoczni Damen Shipyards dwie jednostki na bazie projektu SAR-1500 do zadań kontrolnych i interwencyjnych na Bałtyku. Są one nieco lżejsze i mogą rozwijać większą prędkość 35 węzłów[3]. Zostały także wkomponowane w ogólny system poszukiwawczo-ratowniczy[3]. Uzbrojenie stanowi demontowany karabin maszynowy PK/PKM kalibru 7,62 mm na podstawie słupkowej[2]. Załoga liczy cztery osoby[2]. Budowę kadłubów stocznia podzleciła spółkom Alu International i Stoczni Wisła[2].

Pierwsza weszła do służby 29 kwietnia 2000 roku pod nazwą „Strażnik 1” (SG-211) w skład Pomorskiego Dywizjonu Straży Granicznej w Kołobrzegu, a druga 9 lipca 2000 roku pod nazwą „Strażnik 2” (SG-212) w skład Kaszubskiego Dywizjonu Straży Granicznej w Gdańsku[2]. Były one pierwszymi większymi nowo zbudowanymi jednostkami otrzymanymi przez Morski Oddział Straży Granicznej od czasu jego utworzenia[2].

Statki Straży Granicznej[2]
Nazwa Nr burtowy Położenie stępki Zakończenie budowy Podniesienie bandery
Strażnik 1 SG-211 07. 10. 1999 18. 04. 2000 29. 04. 2000
Strażnik 2 SG-212 05. 11. 1999 19. 06. 2000 09. 07. 2000

Przypisy

  1. ↑ a b c d Marek Twardowski. Nowy statek ratowniczy dla PRO. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 6′99. IV (19), s. 57, listopad-grudzień 1999. Warszawa. ISSN 1426-529X. 
  2. ↑ a b c d e f g h i Krzysztof Kubiak. Nowe jednostki Straży Granicznej. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 10/2000, s. 38. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x. 
  3. ↑ a b Grzegorz Goryński. Jednostki pływające Morskiego Oddziału Straży Granicznej 1991-2001 i ich przeznaczenie do służby w obronie graniczy Rzeczypospolitej Polskiej. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 6/2002. VII (37), s. 23-24, listopad-grudzień 2002. Warszawa. ISSN 1426-529X. 

Bibliografia

  • Krzysztof Kubiak. Nowe jednostki Straży Granicznej. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 10/2000, s. 38. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.