Ród Lusignan, Lusignanowie[a], Luzynianowie[b] – francuski ród wywodzący się z miejscowości Lusignan w okolicach Poitou.
Od X wieku sprawowali godność seniorów miejscowości Lusignan. W XI wieku zostali też hrabiami La Marche i Angoulême (XIII wiek). Najbardziej znanymi władcami byli Hugo IX Czarny, Hugo X Czarny. Ich uczestnictwo w wyprawach krzyżowych doprowadziło do objęcia tronu królestwa Jerozolimskiego przez Gwidona de Lusignan i Amalryka II de Lusignan. W 1192 roku Gwidon de Lusignan odkupił od templariuszy Cypr. Od tego czasu do roku 1474 dynastia Lusignan rządziła tym państwem. Rządzili także krótko w Małej Armenii (1342–1375).
Leon V (1374–1375), zm. 1383; następnie tytuł dziedziczony przez królów Cypru
Uwagi
↑Częściowo spolszczona forma spotykana w literaturze przedmiotu[1].
↑Spolszczona nazwa rodu stosowana przez historyków, historyków sztuki i publicystów[2].
Przypisy
↑Édouard Perroy, Roger Doucet, André Latreille, Historia Francji. Od początku dziejów do roku 1774, t. I, tłum. Hanna Łochocka, Warszawa 1969, s. 599; Steven Runciman, Dzieje wypraw Krzyżowych, t. I: Królestwo Jerozolimskie i frankijski Wschód 1100-1187, tłum. Jerzy Schwakopf, Warszawa 1987, s. 386
↑Mirosława Zakrzewska-Dubasowa, Historia Armenii, Wrocław 1990, s. 107, 322; Jerzy Gadomski, Gotyckie malarstwo tablicowe Małopolski 1420-1470, Warszawa 1981, s. 145; Anna Klubówna, Kazimierz Wielki, Warszawa 1967, s. 277, 327; ks. Tadeusz Gotówka, Stosunki polsko-watykańskie w Tysiącleciu, Kraków 1966, s. 50