Rzeka górska – naturalny, powierzchniowy ciek płynący w wyżłobionym przez erozję rzeczną korycie, okresowo zalewający dolinę rzeczną. W Polsce przyjmuje się, że rzekę górską stanowi ciek o spadku podłużnym większym od 5‰.
Rzeki i potoki górskie zasilane są wodami podziemnymi oraz powierzchniowymi z terenów o gruntach mało przepuszczalnych, często skalistych o znacznych dużych spadkach. Płynąca masa wody, przepływ (mierzona w m³/s), zmienia się w zależności od pory roku oraz z biegiem rzeki.
Rzeźba koryta rzeki górskiej jest urozmaicona, koryto jest wąskie, brzegi koryta są strome a dno stanowią aluwiaotoczakowo-gruzowe o zróżnicowanym składzie frakcjonalnym, od głazów i dużych otoczaków po piaszczysto-ilaste cząstki. Rzeka nie zajmuje całego dna. Doliny rzek górskich mają kształt U-kształtny, są to doliny przemodelowane przez lodowiec[2].