Ryszard Władysław Jakubowski ps. Boruta (ur. 1 listopada 1925 w Warszawie[1], zm. 13 sierpnia 2013 w Koźmicach Wielkich) – żołnierz Armii Krajowej.
Życiorys
Syn Władysława i Zuzanny z domu Kowalskiej[2]. Od maja 1942 w Armii Krajowej w Warszawie, a następnie w Kielcach (listopad 1943 – kwiecień 1944). Podczas powstania warszawskiego walczył na Starym Mieście. Był ranny. W 1944 odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i awansowany na podporucznika czasu wojny. Do kwietnia 1945 przebywał w niewoli w obozie Sandbostel-Murnau. Numer jeniecki 102033. Po jego wyzwoleniu został przyjęty do 2 Korpusu Polskiego we Włoszech i przydzielony do 16 kompanii saperów. Po demobilizacji na emigracji w Wielkiej Brytanii, skąd powrócił w 2006. Był członkiem Koła Wieliczka Światowego Związku Żołnierzy AK.
29 lipca 2007 prezydent Lech Kaczyński odznaczył Ryszarda Jakubowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski podczas obchodów 63. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego[3].
Jakubowski pochowany został na cmentarzu w Gorzkowie.
Przypisy