Ruta Molin-Panitz (ur. 8 września 1937 roku w Cieszynie, zm. 20 września 2005 roku we Wrocławiu) – polska malarka i graficzka związana z Opolem.

Najstarsza z czworga rodzeństwa córka Otylii i Ludwika Molina. W 1948 roku przeprowadziła się z rodziną z Cieszyna do Opola^[1], gdzie od 1951 roku uczęszczała do Szkoły Ogólnokształcącej Żeńskiej im. Marii Konopnickiej i równocześnie do Państwowego Ogniska Kultury Plastycznej. W latach 1955–1962 studiowała na Wydziale Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom realizując w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybis.

Przez większość życia mieszkała w Opolu, będąc aktywną twórczo - należała do Polskiego Związku Artystów Plastyków, przez pewien czas pracowała w Państwowym Ognisku Kultury Plastycznej i w Wojewódzkim Domu Kultury^[2]. Ruta Molin-Panitz zajmowała się głównie malarstwem, rysunkiem oraz grafiką użytkową. Jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Śląska Opolskiego, Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu oraz w kolekcjach prywatnych^[3]. Najczęściej tworzyła pejzaże i sceny rodzajowe o charakterystycznej, zgaszonej tonacji kolorystycznej, inspirowane dawną obyczajowością wsi opolskich^[4].

Była żoną rzeźbiarza Adolfa Panitza, z którym miała syna^[5].

• Ligocki Alfred, Plastyka na Opolszczyźnie, Opole 1968, s. 58.
• Rostropowicz Joanna, Ruta Molin (1937–2005), malarka śląskich pejzaży, [w:] „Zeszyty Eichendorffa” 2006, z. 15, s. 5–11.