Rudolf Jagielski

Rudolf Jagielski (przed 1929)
podpułkownik dyplomowany artylerii
Data i miejsce urodzenia	27 września 1887 Mokrzyszów
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 Charków
Przebieg służby
Lata służby	do 1935 i 1939–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Jednostki	3 Pułk Artylerii Fortecznej 19 Pułk Artylerii Lekkiej 26 Dywizja Piechoty 30 Pułk Artylerii Polowej 9 Dywizjon Artylerii Konnej 11 Pułk Artylerii Lekkiej
Stanowiska	szef sztabu dowódca dywizjonu artylerii zastępca dowódca pułku dowódca pułku artylerii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa II wojna światowa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Rudolf Jagielski (ur. 27 września 1887 w Mokrzyszowie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – podpułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Rudolf Jagielski urodził się 27 września 1887 roku w Mokrzyszowie, w rodzinie Andrzeja i Katarzyny z domu Kalinka. Został oficerem cesarskiej i królewskiej armii. Będąc słuchaczem III roku akademii wojskowej został awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 1 września 1911 roku w c. i k. 3 pułku artylerii fortecznej w Przemyślu^[1]. W 1914 roku pełnił służbę w c. i k. 2 pułku artylerii fortecznej w Krakowie^[2]. W szeregach c. i k. armii uczestniczył w I wojnie światowej.

27 grudnia 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana i przydzielony z dniem 1 listopada 1918 roku do Okręgu Generalnego „Kraków”^[3]. 15 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Kraków”^[4][5]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 39. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[6]. 3 listopada 1922 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza II Kursu Doszkolenia. 15 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przeniesiony do dowództwa 26 Dywizji Piechoty w Skierniewicach na stanowisko szefa sztabu^[7]. Pełniąc służbę sztabową pozostawał oficerem nadetatowym 19 pułku artylerii polowej. 31 marca 1924 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 26. lokatą w korpusie oficerów artylerii. 23 października 1925 roku został zastępcą dowódcy 30 pułku artylerii polowej we Włodawie^[8]. 23 maja 1927 roku został przeniesiony do 9 dywizjonu artylerii konnej w Baranowiczach na stanowisko dowódcy^[9]. 24 lipca 1928 roku otrzymał przeniesienie na stanowisko dowódcy 11 pułku artylerii polowej w Stanisławowie, który 1 stycznia 1931 roku został przemianowany na 11 pułk artylerii lekkiej, a trzy lata później otrzymał nazwę wyróżniającą „Karpacki”. Z dniem 30 września 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[10].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku – po agresji ZSRR na Polskę – dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku^[11]. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach^[11], gdzie od 17 czerwca 2000 roku mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie^[12][13][14]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 3908^[11].

Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. 2007-11-09: Pierwszy dzień uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień pułkownika^[15][16][17]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[18][19][20].

W maju 2009 roku w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Gimnazjum w Brojcach został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Rudolfa Jagielskiego^[21].

27 października 2011 roku Rada Miasta Tarnobrzega nadała imię Rudolfa Jagielskiego ulicy w jego rodzinnej wsi, Mokrzyszowie, stanowiącej tarnobrzeską dzielnicę^[22].

• Krzyż Walecznych (dwukrotnie, 1922)^[23]
• Złoty Krzyż Zasługi (17 marca 1930)^[24]
• Medal Niepodległości (17 września 1932)^[25]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia^[26]

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie

• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
• Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
• Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
• Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Rudolf Jagielski. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2014-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 grudnia 2014)].
• Rudolf Jagielski. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2014-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 grudnia 2014)].
• Tarnobrzeskie ulice, Miejska Biblioteka Publiczna im. dr. Michała Marczaka w Tarnobrzegu, Tarnobrzeg 2012, ISBN 978-83-925688-3-4.