Rudawka (obwód miński)

Rudawka
Рудаўка
Рудавка
Ilustracja
dawny dwór w Rudawce
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

nieświeski

Sielsowiet

Nieśwież

Populacja (2019)
• liczba ludności


791[1]

Kod pocztowy

222621

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Rudawka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Rudawka”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rudawka”
Ziemia53°14′24″N 26°39′01″E/53,240000 26,650278

Rudawka (biał. Рудаўка, Rudauka; ros. Рудавка, Rudawka) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Nieśwież, przy drodze republikańskiej R11. Od południa graniczy z Nieświeżem.

Historia

W Rzeczypospolitej Obojga Narodów znajdowała się w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. Ok. 1589 kasztelan trocki Mikołaj Krzysztof Radziwiłł „Sierotką” wraz z kilkoma innymi wsiami nadał Rudawkę kolegium jezuitów w Nieświeżu. W 1762 szlachta i wojska ordynackie uroczyście witały tu Karola Stanisława Radziwiłła „Panie Kochanku”, który po śmierci ojca odbywał ceremonialny wjazd w celu objęcia ordynacji nieświeskiej. Po kasacie jezuitów w 1775 wieś prawdopodobnie powróciła chwilowo do Radziwiłłów. Odpadła od Polski w 1793 w wyniku II rozbioru[2].

W XIX i w początkach XX w. wieś i majątek ziemski położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Horodziej. Należała wówczas do Korbutów. Znajdowała się tu filialna kaplica katolicka parafii w Iszkołdzi, w 1888 już nieistniejąca[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], w gminie Horodziej[3]. W 1921 wieś liczyła 374 mieszkańców, zamieszkałych w 77 budynkach, w tym 371 Polaków i 3 Białorusinów. 334 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 40 prawosławnego[3]. Folwark liczył zaś 35 mieszkańców, zamieszkałych w 6 budynkach, w tym 32 Polaków i 3 osoby innej narodowości[b]. 29 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 6 prawosławnego[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach nowogródzkim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)
  2. Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Horodziej było 9 Rosjan, 3 Tatarów i 3 Ukraińców. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Przypisy

Bibliografia