Samice są podobne do samców, ale są nieco mniejsze, mają też bardziej matowy dziób i twarz oraz krótszy ogon. Osobniki młodociane przypominają dorosłe, ale mają nieco bardziej matowy dziób i upierzenie[7].
A. b. bahamensis Linnaeus, 1758 – rożeniec białolicy[5] – wyspy Karaibów i północna Ameryka Południowa po północną Brazylię
A. b. rubrirostris Vieillot, 1816 – południowy Ekwador i południowa Brazylia do Urugwaju, północnej Argentyny i północnego Chile
A. b. galapagensis (Ridgway, 1890) – rożeniec galapagoski[5] – Galapagos
Ekologia
Rożeniec białolicy żyje w wodach słonawych i słonych, takich jak jeziora, stawy, laguny, namorzyny, estuaria, ale także w płytkich stawach i jeziorach słodkowodnych oraz na otwartych obszarach podmokłych. Występuje od poziomu morza do 2500 m n.p.m. w Boliwii[7].
Zwykle monogamiczny, rzadko zdarzają się samce z dwiema partnerkami równocześnie[9]. Część ptaków pozostaje w stałej parze przez więcej niż jeden sezon rozrodczy[9]. Gniazdo umieszczone na ziemi, w pobliżu wody[7]. W zniesieniu 6–10 kremowych jaj, ich inkubacja trwa około 25–26 dni[7]. Opieką nad młodymi zajmuje się samica[9].
Żywi się drobnymi zwierzętami wodnymi i nasionami roślin wodnych, ale także algami[7].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje rożeńca białolicego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy, choć niektóre populacje mogą być stabilne, a trend liczebności części populacji nie jest znany[4].
Przypisy
↑Anas bahamensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System(ang.).
↑F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-18]. (ang.).
↑ abcLisa GuminskiL.G.SorensonLisa GuminskiL.G., Variable Mating System of a Sedentary Tropical Duck: The White-Cheeked Pintail (Anas bahamensis bahamensis), „The Auk”, 109 (2), 1992, s. 277–292, DOI: 10.2307/4088196, JSTOR: 4088196.
