Romuald Hube

Romuald Hube
Ilustracja
portret autorstwa Aleksandra Stankiewicza z 1852
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1803
Warszawa

Data i miejsce śmierci

9 lipca 1890
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

prawnik
wykładowca akademicki

Rodzice

Michał Hube

podpis
Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Romuald Jan Hube (ur. 7 lutego 1803 w Warszawie, zm. 9 lipca 1890 tamże) – polski prawnik, historyk prawa polskiego, członek Rady Stanu Królestwa Polskiego[1], członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie[2].

Ojciec Romualda, Michał Hube, pochodził ze Złotowa i w chwili urodzenia syna był urzędnikiem sądowym w służbie pruskiej, w inkwizytoracie warszawskim. Dziad Romualda, Jakub Hube za czasów przedrozbiorowych sprawował w Bydgoskiem funkcję urzędnika sądowego Rzeczypospolitej.

Romuald studiował w Krakowie, Warszawie i Berlinie. W czasie powstania listopadowego w 1831 roku pisał artykuły do związanego z Aleksandrem Wielopolskim dziennika „Zjednoczenie”[3]. W latach 1826–1831 był profesorem prawa karnego na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim, od 1834 członek, później od 1856 prezes komisji petersburskiej dla ustawodawstwa Królestwa Polskiego. Był współzałożycielem „Themis Polskiej” (1829–1830). Od roku 1843 do 1845 pełnił urząd profesora uniwersytetu petersburskiego. Wykładał tam prawo polskie, kanoniczne, karne i administracyjne, w latach późniejszych (od 1878) członek Rady Stanu Królestwa Polskiego. Opracował karny kodeks i procedurę dla Królestwa Polskiego. Napisał szereg prac z wielu dziedzin prawa. Główne to: „Prawo polskie w wieku trzynastym” (1874), „Prawo polskie czternastego wieku. Ustawodawstwo Kazimierza Wielkiego” (1881), „Historia praw karnych słowiańskich. Historia prawa karnego ruskiego” (1870–1872, 2 tomy). Wydania zbiorowe ukazały się 1905 w 2 tomach.

Grób senatora Romualda Hubego na Starych Powązkach w Warszawie

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera E-1-15/16)[4].

Odznaczony Orderem Orła Białego, Orderem Świętego Włodzimierza 2 klasy, Orderem Świętej Anny 1 klasy, Orderem Świętego Stanisława 1 klasy, odznaką XXV lat nieskazitelnej służby[5].

Przypisy

  1. ↑ Prace literackie Józefa Korytkowskiego rzeczywistego radcy stanu, poprzedzone wizerunkiem i życiorysem jego i uzupełnione objaśnieniami przez autora „Wrażeń ciechocińskich”, Warszawa 1885, s. 334.
  2. ↑ Fryderyk Papée, Towarzystwo historyczne 1886-1900, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik LI, zeszyt 1-2, Lwów 1937, s. 7.
  3. ↑ Zbigniew Stankiewicz, Dzieje wielkości i upadku Aleksandra Wielopolskiego, Warszawa 1967, s. 42–43.
  4. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ROMUALD HUBE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-06].
  5. ↑ Rocznik urzędowy obejmujący spis naczelnych władz Cesarstwa oraz wszystkich władz i urzędników Królestwa Polskiego na rok 1856, Warszawa, s. 137.

Bibliografia

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga
  • Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego
  • Wielka Encyklopedia Powszechna PWN

Linki zewnętrzne