PROFILPELAJAR.COM

Rod Dixon
Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1950 ; Nelson
Wzrost	186 cm
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Nowa Zelandia
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata w biegach przełajowych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rod Dixon, właśc. Rodney Phillip Dixon (ur. 13 lipca 1950 w Nelson^[1]) – nowozelandzki lekkoatleta (średnio- i długodystansowiec), medalista olimpijski z 1972.

Był jednym z trzech nowozelandzkich biegaczy (obok Johna Walkera i Dicka Quaxa), którzy w latach 70. odnosili znaczące sukcesy w biegach średnich i długich.

Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium (wyprzedzili go Pekka Vasala z Finlandii i Kipchoge Keino z Kenii)^[1]. Na pierwszych mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1973 w Waregem zdobył brązowy medal indywidualnie, a także drużyna Nowej Zelandii uplasowała się na 3. miejscu^[2].

Zajął 4. miejsce w biegu na 1500 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, w którym Filbert Bayi z Tanzanii ustanowił rekord świata czasem 3:32,16^[3]. Czas Dixona – 3:33,89 – był wówczas piątym rezultatem w historii biegu na tym dystansie^[4].

Zajął 4. miejsce w biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu^[1]. Na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton był ósmy zarówno w biegu na 1500 metrów, jak i na 5000 metrów^[3]. Zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1982 w Rzymie^[2].

Później Dixon skoncentrował się na biegach ulicznych. W 1983 zwyciężył w biegu maratońskim w Auckland, a następnie w Maratonie Nowojorskim. Na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles zajął 10. miejsce w maratonie^[1].

Dixon był mistrzem Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów w 1978, w biegu na 5000 metrów w latach 1978-1981, w biegu na 10 000 metrów w 1981 i w biegu przełajowym w 1971 i 1977^[5]. Był dwukrotnym rekordzistą Nowej Zelandii w biegu na 1500 metrów do wyniku 3:37,3 osiągniętego 24 lipca 1973 w Oslo, raz w biegu na 3000 metrów z przeszkodami z czasem 8:29,0 (23 sierpnia 1983 w Oslo), a do tej pory jest rekordzistą w biegu maratońskim z wynikiem 2:08:59 (23 października 1983 w Nowym Jorku)^[6].

Od wielu lat jest propagatorem masowego biegania i zdrowego trybu życia. Prowadzi fundację Kidsmarathon, która uczy dzieci prawidłowego odżywiania się i regularnego wysiłku fizycznego, przygotowując je do przebiegnięcia maratonu^[7].

Rekordy życiowe

Konkurencja	Data i miejsce	Wynik
bieg na 800 metrów	15 września 1973, Rzym	1:47,6
bieg na 1000 metrów	30 lipca 1974, Oslo	2:17,2
bieg na 1500 metrów	2 lutego 1974, Christchurch	3:33,89
bieg na 1500 metrów (hala)	21 lutego 1976, San Diego	3:41,4
bieg na milę	30 czerwca 1975, Sztokholm	3:53,62
bieg na 2000 metrów	4 lipca 1975, Londyn	5:01,67
bieg na 3000 metrów	2 lipca 1974, Mediolan	7:41,0
bieg na 3000 metrów (hala)	22 lutego 1980, San Diego	7:51,8
bieg na 2 mile	18 lipca 1974, Sztokholm	8:14,32
bieg na 2 mile (hala)	22 lutego 1980, San Diego	8:24,1
bieg na 5000 metrów	5 lipca 1976, Sztokholm	13:17,27
bieg na 5000 metrów (hala)	16 lutego 1980, Houston	13:26,56
bieg na 10 000 metrów	31 stycznia 1981, Christchurch	28:35,69
bieg maratoński	23 października 1983, Nowy Jork	2:08:59
bieg na 3000 metrów z przeszkodami	23 sierpnia 1973, Oslo	8:29,0

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Rod Dixon [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-01] (ang.).
↑ ^a ^b IAAF World Cross Country Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).
↑ ^a ^b Rodney P. Dixon [online], thecgf.com [dostęp 2021-05-01] (ang.).
↑ Rod Dixon [online], LA Marathon [dostęp 2015-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-11] (ang.).
↑ New Zealand Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).
↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 45, 65 i 70. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑ Strona fundacji Rod Dixon's KidsMarathon [online] [dostęp 2014-01-12] (ang.).

Bibliografia

Rod Dixon w bazie World Athletics (ang.).
Michele Hewitson. Michele Hewitson interview: Rod Dixon. „The New Zealand Herald”, 2013-09-28. [dostęp 2014-01-12]. (ang.).
Rod Dixon [online], LA Marathon [dostęp 2014-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-11] (ang.).
Rod Dixon, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2014-01-12] (ang.).
Profil zawodnika w bazie all-athletics.com [online] [dostęp 2021-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).

[ol-1] Rod Dixon [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-01] (ang.).

[xc-2] IAAF World Cross Country Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).

[cg-3] Rodney P. Dixon [online], thecgf.com [dostęp 2021-05-01] (ang.).

[4] Rod Dixon [online], LA Marathon [dostęp 2015-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-11] (ang.).

[5] New Zealand Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-12] (ang.).

[6] Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 45, 65 i 70. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

[7] Strona fundacji Rod Dixon's KidsMarathon [online] [dostęp 2014-01-12] (ang.).

[mila-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab ^ac ^ad ^ae ^af ^ag ^ah ^ai ^aj ^ak ^al ^am ^an ^ao ^ap ^aq ^ar ^as ^at ^au ^av ^aw ^ax ^ay ^az ^ba ^bb ^bc ^bd ^be ^bf ^bg ^bh ^bi ^bj ^bk ^bl ^bm ^bn ^bo ^bp Oznacza, że bieg odbywał się na dystansie jednej mili (1609 m), a nie 1500 metrów

[Amerykanin-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Najlepszy Amerykanin w biegu finałowym, w mistrzostwach występowali też zawodnicy z innych krajów

[sezon1888-10] W 1888 odbyły się mistrzostwa NAAAA i AAU

[igrzyska-11] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Oznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami do igrzysk olimpijskich, w innych latach były to odrębne imprezy

[C-19-12] Zawody przeniesiono na kolejny rok z powodu pandemii COVID-19

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]