W 1956 zdała maturę w gimnazjum w Rheine. Następnie studiowała w romanistykę i historię na uczelniach w Münster, Tybindze i Paryżu. Studia ukończyła w 1961. W 1964 obroniła doktorat po podyplomowych studiach pedagogicznych, socjologicznych i psychologicznych odbytych na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma. Od 1963 do 1966 była asystentką naukową, a następnie docentem w Pädagogische Hochschule Ruhr. W 1971 została mianowana profesorem pedagogiki na tej uczelni. W latach 1969–1982 prowadziła wykłady z pedagogiki na Uniwersytecie Ruhry w Bochum. Od 1982 do 1985 była dyrektorem instytutu naukowego „Frau und Gesellschaft” w Hanowerze. Udzielała się też na Uniwersytecie w Getyndze. Jest autorką licznych publikacji o tematyce społecznej.
Działalność polityczna i społeczna
W 1981 wstąpiła do Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. W 1983 została przewodniczącą partyjnej instytucji ds. polityki rodzinnej. Od 1986 do 2001 była przewodniczącą Frauen-Union, chadeckiej organizacji kobiecej. W latach 1987–1998 zasiadała w prezydium CDU.
26 września 1985 została powołana na ministra do spraw młodzieży, rodziny i zdrowia (od 6 czerwca 1986 również do spraw kobiet) w rządzie Helmuta Kohla. Funkcję tę pełniła do 25 listopada 1988, kiedy to została wybrana na przewodniczącą Bundestagu. W skład niższej izby niemieckiego parlamentu wchodziła w latach 1987–2002, a kierowała nią do 26 października 1998.
Działaczka w walce z AIDS, związana m.in. z UNAIDS[1].
.jpg)
