Repatriacja (łac.repatriatio ‘powrót do ojczyzny’)[1] – zorganizowana przez władze akcja przesiedlenia do kraju obywateli (np. jeńców wojennych[2], osób internowanych lub przymusowo przesiedlonych), którzy wskutek zmian granic lub działań wojennych znaleźli się na terytorium innych państw[3].
Często termin używany jest błędnie na oznaczenie deportacji, depatriacji albo też ekspatriacji, czyli przymusowych wysiedleń lub przesiedleń[4].
Przykładem procesu repatriacyjnego z początku XXI wieku była fala powrotów na KrymTatarów, wysiedlonych stamtąd w roku 1944 przez Związek Radziecki[6].
