Renata

Renataimię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Oznacza odrodzona. Imię pojawiło się w Polsce w XVII wieku pod wpływami francuskimi[1].

Zdrobnienia: Rena, Renatka, Renia[1]. Męski odpowiednik: Renat.

Renata imieniny obchodzi 28 marca, jako wspomnienie bł. Renaty Marii Feillatreau[2], i 12 listopada[1][3][4][5], jako wspomnienie św. Renata, biskupa Angers.

Osoby o imieniu Renata

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Bubak 1993 ↓, s. 266.
  2. Santi e beati
  3. Renata [online], deon.pl [dostęp 2024-03-28].
  4. Mike Campbell, Name Days for the name Renata [online], Behind the Name [dostęp 2024-03-28] (ang.).
  5. Skorowidz imion, [w:] Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, Ewa Wieczorek, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1986, s. 34. nlb, prawa kolumna, ISBN 83-217-2374-8, OCLC 833927072, Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logotyp wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz. Na stronie 4. pozostawiono jako rok wydania 1983, zaś na stronie 128., obok informacji, że jest to drugie wydanie z diapozytywów wydania pierwszego, jako rok wydania wydrukowano 1986.

Bibliografia