W 1936 roku został wybrany senatorem. W 1940 roku głosował za przyznaniem pełni władzy marszałkowi Philippe’owi Pétainowi. Po wojnie został ponownie wybrany do Izby Wyższej (Rady Republiki), której był wiceprzewodniczącym od 1948 roku.
W dwunastej turze głosowania został wybrany w 1954 prezydentem Republiki. W dużej mierze przyczynił się do tego Jacques Chaban-Delmas. Przed wyborem był stosunkowo mało znanym politykiem.
W czasie wydarzeń w maju 1958 roku powierzył, aby uniknąć wojny domowej, misję stworzenia nowego gabinetu generałowiCharles’owi de Gaulle’owi. Ten zgodził się pod warunkiem, iż pozwoli mu się przygotować nową konstytucję. Coty i parlament zgodzili się na to, a także na rozpisanie nowych wyborów prezydenckich i parlamentarnych. De Gaulle zastąpił Coty’ego na stanowisku prezydenta 8 stycznia 1959 roku.
Po odejściu z urzędu Coty był – jako były prezydent – członkiem Rady Konstytucyjnej. Skrytykował m.in. projekt de Gaulle’a wniesiony w 1962 roku, który przewidywał wybór głowy państwa w głosowaniu powszechnym.
