Także w 1992 roku, zaledwie trzy tygodnie od powstania Diecezji ełckiej, rozpoczęło działalność Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Ełckiej. W 2000 roku Seminarium Duchowne stało się placówką niedawno utworzonego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (dołączone do Wydziału Teologii). Absolwenci Seminarium pracują jako księża w Polsce, a także jako misjonarze w Rosji, Ukrainie, Estonii, Papui-Nowej Gwinei, Brazylii, Peru, Boliwii i we Włoszech[1].
Kuria Biskupia Diecezji Ełckiej wydaje miesięcznik „Martyria” (od 1990 r. do powstania diecezji w 1992 był to biuletyn parafii św. Wojciecha w Ełku)[2]. Ponadto miejscowi duchowni katoliccy publikują artykuły z dziedziny teologii w czasopiśmie naukowym „Studia Ełckie”[3].
Parafia pw. św. Tomasza Apostoła – Utworzona w 1991 r. Kościół parafialny to tymczasowa kaplica wybudowana w 1992 r., do której w latach 1995–1996 dobudowano dom parafialny.
Przed wojną mieszkańcy Ełku w znacznej większości byli luteranami[4]. Współcześnie Ełk nie posiada samodzielnej parafii luterańskiej, działa tu filiał należący do Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Piszu, a przy ul. 11 listopada 2 znajduje się sala, w której prowadzone są nabożeństwa[5]. W 2010 filiał skupiał około 50 wiernych[6].
Działalność w mieście podjęli w 1910 roku niemieccy Badacze Pisma Świętego – zorganizowali tu serie wykładów. W 1920 roku zorganizowano zgromadzenia w Królewcu i w Gdańsku[14], na których byli obecni pierwsi wyznawcy z Ełku. W czasie nazizmu wielu tutejszych niemieckich Świadków Jehowy (nowa nazwa od 1931 roku) trafiło do więzień i obozów koncentracyjnych za odmowę współpracy z władzą hitlerowską (np. Paul Lask z Ełku został osadzony w obozach Stutthof, Natzweiler-Struthof i Buchenwald, gdzie zmarł[15]).
Po II wojnie światowej pierwszym Świadkiem Jehowy w mieście był kolejarz Henryk Rogiński. Przyjechał on w 1947 roku wraz z żoną, a w Szybie (obecnie dzielnica Ełku) działalność ewangelizacyjną prowadziła jego siostra. Pierwsi wyznawcy spotykali się początkowo w Ełku, w domu przy ulicy Bieruta 18 (obecnie ul. Sucharskiego)[16]. W dniach 2–4 grudnia 1949 roku w wynajętej sali Powiatowej Komendy Służby Polsce w Ełku odbyło się zgromadzenie obwodowe, na którym obecnych było około 120 osób, głównie z powiatu ełckiego oraz z Kolna, Stawisk, Grajewa, Nowogrodu[17][18].
W czasie zakazu działalności (1950-1989) wspólnota ta rozrastała się liczebnie[19]. Spotkania religijne organizowano w domach prywatnych, a większe na polanach leśnych i ogrodach. Od 1992 roku zbory korzystały z zebrań religijnych w użyczonych pomieszczeniach przy ul. Rzemieślniczej. W październiku 2010 roku dla trzech ełckich zborów otwarto nowy kompleks Sal Królestwa dla 350 głosicieli z tego miasta przy ul. Piłsudskiego (obecnie adres Sali Królestwa to ul. Władysława Szafera 1[20])[19][21]. Na większych zgromadzeniach obwodowych mazurscy wyznawcy korzystali z wypożyczanej hali w mieście (obecnie w hali w Olecku), a na kongresie regionalnym spotykają się na stadionie w Białymstoku (poprzednio także w Łomży)[22][23]. W dniach 17–19 sierpnia 2018 roku w Hali Sportowo-Widowiskowej w Ełku odbył się kongres Świadków Jehowy pod hasłem „Bądź odważny!” w Hali Sportowo-Widowiskowej w Ełku, a w dniach 16–18 sierpnia 2019 roku kongres pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!”[24][25][26]. W roku 2006 w Ełku mieszkało 376 Świadków Jehowy[16].
↑RudolfR.BażanowskiRudolfR., Kościoły i parafie diecezji mazurskiej. Przeszłość i teraźniejszość. Tom I, Olsztyn: Mazurskie Towarzystwo Ewangelickie, 2019, s. 117–126, ISBN 978-83-941294-2-2.
↑PawełP.CiecielągPawełP. i inni, Wyznania religijne w Polsce w latach 2019–2021, Warszawa: Zakład Wydawnictw Statystycznych, 2022, s. 154, ISBN 978-83-67087-17-9.
↑GerhardG.BesierGerhardG., KatarzynaK.StokłosaKatarzynaK., Jehovah’s Witnesses in Europe: Past and Present (Tom 1), s. 207.
↑ abZróżnicowanie wyznaniowe Ełku. Rys historyczny, [w:] KazimierzK.BoguszKazimierzK., Dariusz Zuber, Kazimierz BoguszD.Z., K.B.Jarosław ŁawskiDariusz Zuber, Kazimierz BoguszD.Z., K.B. (red. nauk.), Protestanci na Mazurach. Historia i literatura, Białystok – Ełk: Uniwersytet w Białymstoku, 2017 (COLLOQUIA ORIENTALIA BIALOSTOCENSIA; XXXI), s. 45, ISBN 978-83-86064-50-2, ISBN 978-83-63838-19-5.???