PROFILPELAJAR.COM

Grupos de Regulares
	A España servir hasta morir; (Służyć Hiszpanii aż do śmierci)
	; Odznaka Grupos de Regulares
	Historia
Państwo	Hiszpania
Sformowanie	1911
	Działania zbrojne
	Hiszpańska wojna domowa
	Organizacja
Dyslokacja	Ceuta, Melilla, Peñón de Vélez de la Gomera, Peñón de Alhucemas, Islas Chafarinas
Rodzaj wojsk	Hiszpańskie Wojska Lądowe

Regulares, Grupos de Regulares – hiszpańskie jednostki wojskowe sformowane w Afryce Północnej z miejscowej ludności i hiszpańskich oficerów, powstałe na podstawie Królewskiego Dekretu z dnia 30 czerwca 1911 roku. Jednostka składała się z taboru (batalionu) piechoty i szwadronu kawalerii. Od 1912 roku w jej skład wchodziły dwa tabory piechoty i jeden tabor kawalerii. Nazwę Regulares można przetłumaczyć jako jednakowi, jednak nawet najważniejszy hiszpański słownik wydawany przez Królewską Akademię Hiszpańską jako jedno ze znaczeń słowa regular podaje jednostki piechoty stacjonujące w hiszpańskich miastach autonomicznych Ceuta i Melilla.

Historia

Utworzenie Regulares związane było z popieranymi przez prasę protestami Hiszpanów zamieszkujących Półwysep Iberyjski przeciwko stacjonowaniu żołnierzy hiszpańskich w hiszpańskim protektoracie Maroka. Już wcześniej eksperymentowano z jednostkami składającymi się z ludności arabskiej, tworząc między innymi Kompanię Muzułmanów w Oranie, Milicję Ochotniczą w Ceuta, czy Strzelców Rifu. Były to przeważnie czołowe jednostki rozpoznawcze przeznaczone do walki w każdym terenie, organizowania zasadzek, desantów i starć w górach. Od dowódców wymagano świetnego rozeznania w sposobach prowadzenia wojny przez ludy, z którymi przychodziło walczyć np. w wojnach z republiką Rifu i buntownikami z regionu Yebala (okolice Tetuan).

Niedługo po utworzeniu, jednostkę zaczęto nazywać Fuerzas Regulares Indígenas de Melilla (Regularne Oddziały Tubylcze z Melilla). Ich dowódcą został pułkownik kawalerii Dámaso Berenguer Fusté. Regulares szybko zyskali sławę i zostali uznani za jednostkę elitarną Hiszpańskich Sił Zbrojnych.

Rozwój

W latach 1914–1922 siły Regulares poszerzono tworząc pięć Grup (będących mniej więcej odpowiednikami pułku). Każdą z nich tworzyły po dwa tabory piechoty (w sile trzech kompanii każdy) oraz tabor kawalerii (trzy szwadrony). Grupy stacjonowały w Melilla, Tetuan, Ceuta, Alhucemas i Larache. Regulares zawsze szli na czele oddziałów hiszpańskich, będąc pierwszą siłą uderzeniową. Walczyli po stronie frankistów na wielu frontach wojny domowej, a po jej zakończeniu aktywnie zwalczali antyfrankistowskich partyzantów zwanych Maquis. Podczas II wojny światowej wielu z nich walczyło ramię w ramie z Niemcami na froncie wschodnim w ochotniczej Błękitnej Dywizji.

W roku 1956, w którym zlikwidowano protektorat w Maroku, istniały:

- Grupy Regulares:

Grupo de Fuerzas Regulares nº 1 w Tetuan
Grupo de Fuerzas Regulares nº 2 w Melilla
Grupo de Fuerzas Regulares nº 3 w Ceuta
Grupo de Fuerzas Regulares nº 4 w Larache
Grupo de Fuerzas Regulares nº 5 w Peñón de Alhucemas
Grupo de Fuerzas Regulares nº 6 w Arcila
Grupo de Fuerzas Regulares nº 7 w Melilla
Grupo de Fuerzas Regulares nº 8 w Rif

- Grupy Kawalerii Regulares:

Grupo de Caballería w Tetuan
Grupo de Caballería w Melilla

W sumie służyło w nich (nie licząc Hiszpanów) 127 oficerów i 12 445 żołnierzy marokańskich.

Odznaczenia

Grupy Regulares były wielokrotnie odznaczane i są dziś jednostką szczycąca się największą w hiszpańskim wojsku ilością medali i odznaczeń zarówno indywidualnych jak i zbiorowych^[1].

73 Krzyże Świętego Ferdynanda - 18 zbiorowych i 53 indywidualne;
61 zbiorowych i 208 indywidualnych odznaczeń innymi medalami wojskowymi.

Odznaka

W maju 1913, kiedy sytuacja w górskim regionie Yebala i zachodnich częściach protektoratu stała się bardzo niebezpieczna, Regulares wysłano na pomoc wojskom generała Primo de Rivera. Po uratowaniu ich Regulares kontynuowali walki z buntownikami. W jednej z potyczek, ratując kolejny oddział Hiszpanów, pokonali wrogów w walce na bagnety. Po tym wydarzeniu do ich odznaki, przedstawiającej półksiężyc będący symbolem wojsk arabskich i koronę królewską, dodano dwa skrzyżowane karabiny z bagnetami.

Reorganizacja

*Regulares* podczas defilady w Madrycie w 2008 roku

Po likwidacji protektoratu rozwiązano większość oddziałów Regulares z wyjątkiem 1. i 3. w garnizonie Ceuta oraz 2. i 5. w garnizonie Melilla. Od tego czasu w Grupach służą głównie pochodzący z Europy i Maghrebu mieszkańcy Ceuty i Melillii, choć są również żołnierze z innych regionów Hiszpanii. Podczas Zielonego Marszu (zorganizowana w 1975 akcja Marokańczyków mająca na celu zajęcie Sahary Zachodniej, którą do dziś okupuje) Regulares byli rozmieszczani na granicach z Marokiem. W późniejszych latach uczestniczyli też w rozwiązywaniu granicznych kryzysów w miastach Ceuta i Melilla oraz na wyspie Perejil. Wzięli również (obok innych elitarnych jednostek) udział w międzynarodowych misjach w Bośni i Hercegowinie, Kosowie i Afganistanie.

2 Grupa Sił Piechoty Regulares od 1996 nazywa się 52 Pułk Lekkiej Piechoty Regulares, gdyż jest spadkobiercą tradycji Grup Regulares i 52 Pułku Piechoty, które stacjonowały w Melillii. Jednostka ta rozmieszczona jest na cyplu Peñón de Vélez de la Gomera, wyspie Peñón de Alhucemas i archipelagu Islas Chafarinas u wybrzeży Maroka.

5 Grupę Sił Piechoty Regulares przemianowano na 54 Pułk Lekkiej Piechoty Regulares i jest on spadkobiercą Grup Regulares oraz 54 Pułku Piechoty.