Raszid Gannuszi przemawiający na wiecu islamistycznym przed 1982 rokiem
W 1981 roku założył Ruch Orientacji Muzułmańskiej[1]. Za swoją działalność polityczną był więziony w latach 1981–1984 i 1987–1988[1]. Kształcił się w Damaszku i na Sorbonie[1]. W więzieniu napisał książkę "Wolności publiczne w państwie muzułmańskim"[1]. W latach 1988–1989 jego ruch został przekształcony w partię polityczną Ruch Odrodzenia[1], znaną też jako Partia Odrodzenia[2].
W 1991 roku w Tunezji skazano go zaocznie na karę dożywotniego więzienia[2]. Wyrok został powtórzony w 1999 roku[1].
Powrót do Tunezji
W czasie arabskiej wiosny, w związku z trwającymi od grudnia 2010 roku w Tunezji zamieszkami antyrządowymi przeciw bezrobociu i złym warunkom życia, władze ogłosiły 14 stycznia 2011 roku wprowadzenie stanu wyjątkowego[2]. Tego samego dnia dotychczasowy prezydent kraju Zajn al-Abidin ibn Ali, sprawujący to stanowisko od 23 lat, rozwiązał rząd i opuścił kraj, udając się do Arabii Saudyjskiej[2]. Rząd tymczasowy wprowadził amnestię, którą objęty został między innymi Raszid al-Ghannuszi[2].
W styczniu 2011 roku powrócił z emigracji[2]. Agencja Reutera doniosła, że gdy wylądował w Tunisie tysiące ludzi zgromadziło się na międzynarodowym lotnisku, żeby go powitać. Skandowano Allah Akbar! i zaintonowano hymn narodowy[2].
25 lipca 2021 roku parlament został zawieszony decyzją prezydenta Kajsa Su’ajjida w związku protestami i zamieszkami, będącymi odpowiedzią na kryzys finansowy i słabą reakcję rządu na pandemię COVID-19[8]. Raszid al-Ghannuszi w wywiadzie dla Agence France-Presse oskarżył prezydenta o zapędy autorytarne, nazwał jego decyzję krokiem wstecz dla Tunezji i wezwał obywateli do pokojowej walki[7].
.jpg)
