Raphael Cotoner (Rafael Cotoner i d'Olesa) – 60. Wielki Mistrz Zakonu Rycerzy Szpitalników Świętego Jana Jerozolimskiego, zwanego w tym czasie Zakonem Maltańskim, służąc na tym stanowisku od 5 czerwca 1660 (po krótkich rządach swego poprzednika Annet de Clermont-Gessanta) do swojej śmierci 20 października 1663 roku[1].
Wczesne lata życia
Raphael urodził się około roku 1600 (nie znamy dokładnej daty) na Majorce. Jego ojcem był Marc Antoni Cotoner i de Santmartí, matką – Juana de Oleza i Campfullos[2], bratem zaś – jego następca na tronie Wielkich Mistrzów – Nicolas Cotoner[3].
Wiadomo, że w roku 1644 Raphael dowodził galerą Zakonu St. Laurence, która brała udział w ataku na statki tureckie, nieopodal wyspy Rodos. Akcja ta stała się powodem rozpoczęcia wojny, zwanej kandyjską[3].
W roku 1660 był baliwem Majorki[3][4].
Wielki Mistrz
Został wyniesiony do godności Wielkiego Mistrza w dniu 5 czerwca 1660 roku, jako następca zmarłego zaledwie po niecałych czterech miesiącach rządów Annet de Clermont-Gessanta[5]. Ustalona reputacja odważnego i religijnego Rycerza Zakonu, była jednym z jego atutów. Podczas stosunkowo krótkich rządów cieszył się dużą popularnością ze względu na dobre zarządzanie Zakonem, a także z powodu swej codziennej uprzejmości[4].
W czasie trzyletnich rządów Cotonera została wysłana ekspedycja na pomoc Wenecjanom, obleganym przez Turków w Kandii[6]. Ich chwalebne czyny podniosły, i tak wysoką, renomę Rycerzy w Europie. W dowód wdzięczności za pomoc, i aby uhonorować rycerzy Zakonu za męstwo podczas całego oblężenia, Senat Wenecji uchwalił bezprecedensowy dekret, zezwalający członkom Zakonu Kawalerów Maltańskich na noszenie broni wewnątrz posiadłości Republiki[4].
Przedłużająca się wojna kandyjska w żaden sposób nie przerwała udanych wypraw morskich Zakonu, które były postrachem dla „niewiernych” i przyczyniły się do rozkwitu wyspy.
W czasie panowania tego Wielkiego Mistrza, włoski malarz Mattia Preti, zwany Calabrese, rozpoczął wykonywanie wspaniałych malunków w konkatedrze św. Jana w Valletcie. Jako rekompensatę za jego wspaniałe usługi, przyjęto go w szeregi Zakonu[4].
Na początku rządów Rafaela Cotonera założone zostały Upper Barrakka Gardens.
Śmierć
Niestety, rozległe plany na przyszłość zostały brutalnie zniweczone przez niespodziewaną chorobę i zgon Wielkiego Mistrza, w wieku 63 lat. Raphael Cottoner zmarł 20 października 1663 roku, po zaledwie trzech latach panowania, w następstwie złośliwej gorączki, która objęła swym zasięgiem całą wyspę[4]. Pochowany został w Katedrze św. Jana w Valletcie[7].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Kustosze Szpitala |
|
---|
Wielcy mistrzowie |
|
---|
Mistrzowie (od ok. 1623 Wielcy mistrzowie) |
|
---|
Książęta i wielcy mistrzowie |
- Paweł I (de facto, 1798–1801)
- Nikołaj Iwanowicz Sałtykow (de facto namiestnik, 1801–1803)
- Giovanni Battista Tommasi (1803–1805)
- Innico Maria Guevara-Suardo (namiestnik, 1805–1814)
- André Di Giovanni (namiestnik, 1814–1821)
- Antoine Busca (namiestnik, 1821–1834)
- Carlo Candida (namiestnik, 1834–1845)
- Philippe di Colloredo-Mels (namiestnik, 1845–1864)
- Alessandro Borgia (namiestnik, 1865–1871)
- Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (namiestnik, 1871–1879)
- Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (1879–1905)
- Caleazzo von Thun und Hohenstein (1905–1931)
- Pio Franchi de’ Cavalieri (namiestnik, 1929–1931)
- Ludovico Chigi della Rovere Albani (1931–1951)
- Antonio Hercolani Fava Simonetti (namiestnik, 1951–1955)
- Ernesto Paterno Castello di Carcaci (namiestnik, 1955–1962)
- Angelo de Mojana di Cologna (1962–1988)
- Jean Charles Pallavicini (namiestnik, 1988)
- Andrew Willoughby Ninian Bertie (1988–2008)
- Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2008)
- Matthew Festing (2008–2017)
- Ludwig Hoffmann von Rumerstein (namiestnik, 2017)
- Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2017–2018)
- Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (2018–2020)
- Ruy Gonçalo do Valle Peixoto de Villas Boas (namiestnik, 2020)
- Marco Luzzago (namiestnik, 2020–2022)
- Ruy Gonçalo do Valle Peixoto de Villas Boas (namiestnik, 2022)
- John T. Dunlap (namiestnik, 2022–2023; od 2023)
|
---|