Nazwa własna gwiazdy, Ran, nie jest nazwą tradycyjną, lecz została wyłoniona w publicznym konkursie i zaakceptowana przez Międzynarodową Unię Astronomiczną. Wywodzi się ona od nordyckiej bogini toni morskiej Rán. Podobnie od imienia jej męża, olbrzyma Ägira, wywodzi się nazwa planety AEgir okrążającej gwiazdę. Nazwy te zaproponowali uczniowie szkoły średniej Mountainside (Stany Zjednoczone)[7][8].
Charakterystyka obserwacyjna
Jest to widoczna gołym okiem, choć niewyróżniająca się jasnością (obserwowana wielkość gwiazdowa: 3,73m) gwiazda w północnej części gwiazdozbioru Erydanu[9]. Na niebie gwiazda ma aż 10 słabych optycznych towarzyszek, jednak ich ruch względem Epsilon Eridani wskazuje, że są niezwiązanymi obiektami tła[10].
Ran jest jedną z najbliższych gwiazd okrążanych przez planety pozasłoneczne. W systemie znajdują się także dwa pasy planetoid oraz zewnętrzny lodowy pierścień przypominający pas Kuipera[12]. Struktura pasów wokół gwiazdy sugeruje, że oprócz znanego obiektu, w układzie mogą się znajdować inne planety[13].
Pierwszą planetę (Epsilon Eridani b) odkryto w 2000 roku[14]. W 2006 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a potwierdził astrometrycznie, że gwiazdę okrąża planeta[15]. W 2015 roku otrzymała ona nazwę własną AEgir[7][8]. Jej właściwości długo pozostawały kontrowersyjne, jako że wyznaczony na podstawie pomiarów mimośród orbity wydawał się za duży, aby pogodzić istnienie planety z obecnością wewnętrznego pasa planetoid wokół gwiazdy. W 2018 roku, dzięki połączeniu pomiarów ruchu gwiazdy z ostatnich 30 lat znaleziono orbitę o niskim mimośrodzie (e=0,07), sytuującą planetę poza pasem planetoid[16]. Badania z 2023, łączące pomiary prędkości radialnej i astrometryczne, pozwalają określić masę minimalną planety na 0,76 masy Jowisza, średnią odległość na 3,5 au, a mimośród na 0,26[17].
W latach 60. XX wieku Epsilon Eridani i Tau Ceti zostały przez Franka Drake’a wytypowane do projektu OZMA, którego celem było poszukiwanie sygnałów radiowych mogących pochodzić od cywilizacji pozaziemskich. Kryteriami wyboru była stosunkowo nieduża odległość oraz fizyczne podobieństwo obu gwiazd do Słońca. W ramach projektu przeprowadzono ponad 100 godzin nasłuchu radiowego na częstotliwości 1420 MHz (promieniowanie neutralnego wodoru), wykorzystując do tego celu 26-metrowy Radioteleskop Green Bank. Wyniki obserwacji były negatywne[18][9].
W fikcji
W uniwersum gry komputerowej Halo, gwiazdę tę okrążają planety Tribute, Circumstance, Beta Gabriel, Tantalus, Epsilon Eridani IV, a przede wszystkim Reach. Wszystkie te planety znajdują się we władzy Dowództwa Kosmicznego Narodów Zjednoczonych (UNSC). Podczas wojny z przedstawicielem obcej cywilizacji, Przymierzem (Covenant), kolonia staje się bastionem desperackich walk Sił Zbrojnych UNSC z Przymierzem o kontrolę nad tą najważniejszą kolonią ludzkości[19].
W cyklu Przestrzeń objawieniaAlastaira Reynoldsa, umiejscowionym w odległej przeszłości, miejscem akcji wielu powieści jest planeta Yellowstone znajdująca się w układzie Epsilon Eridani[20].
W serialu telewizyjnym Babilon 5 na orbicie wokół fikcyjnej trzeciej planety znajduje się tytułowa stacja kosmiczna[21].
W cyklu Shadow Raptors Sławomira Nieściura układ Epsilon Eridni jest skolonizowany przez ludzi. Koloniści prowadzą nieustanną walkę z rasą Skun o dominację w tym układzie[23].
↑ abcdEllyn K. Baines, J. Thomas Armstrong. Confirming Fundamental Parameters of the Exoplanet Host Star Epsilon Eridani Using the Navy Optical Interferometer. „The Astrophysical Journal”. 744 (2), s. 138, 2012-01-10. DOI: 10.1088/0004-637X/744/2/138. arXiv:1112.0447. (ang.).
↑D. Backman, M. Marengo, K. Stapelfeldt, K. Su i inni. Epsilon Eridani’s planetary debris disk: structure and dynamics based on Spitzer and Caltech Submillimeter Observatory observations. „The Astrophysical Journal”. 690 (2), s. 1522, 2009. DOI: 10.1088/0004-637X/690/2/1522. (ang.).
↑Artie P. Hatzes, William D. Cochran, Barbara McArthur, Sallie L. Baliunas i inni. Evidence for a Long-Period Planet Orbiting ε Eridani. „The Astrophysical Journal”. 544 (2), s. L145–L148, 2000. DOI: 10.1086/317319. arXiv:astro-ph/0009423. Bibcode: 2000ApJ...544L.145H. (ang.).
↑Dimitri Mawet, Lea Hirsch, Eve J. Lee, Jean-Baptiste Ruffio i inni. Deep exploration of ε Eridani with Keck Ms-band vortex coronagraphy and radial velocities: mass and orbital parameters of the giant exoplanet. „The Astronomical Journal”. arXiv:1810.03794.
↑Ensley F. Guffey, K. Dale Koontz: A Dream Given Form: The Unofficial Guide to the Universe of Babylon 5. ECW Press, 2017. ISBN 978-1-77305-050-8. Brak numerów stron w książce