Po odbyciu w latach 1837–1843 nauki szkolnej w Warszawie, ukończył w latach 1843–1845 „Warszawskije Juridiczeskije Kursy” (Uniwersytet Warszawski był zamknięty po upadku Powstania listopadowego). Po odbyciu aplikacji w okresie 1846–1849 otrzymał (1 kwietnia 1850) pierwszą nominację na p.o. podpisarza Sądu Pokoju Okręgu Włodawskiego we Włodawie, gdzie przebywał do roku 1856[2].
Następnie wielokrotnie awansował zmieniając wraz z rodziną miejsce zamieszkania. Włodawa była jedną z wielu miejscowości, w których znajdował zatrudnienie. W roku 1856 przeniósł się stamtąd do Garwolina, gdzie pełnił funkcję pisarza sądu pokoju. W latach 1858–1865 zamieszkiwał w Chęcinach, gdzie awansował na „podprokuratora Sądu Policji Poprawczej Wydziału Jędrzejowskiego w Chęcinach z płacą etatową 575 rs. rocznie i obowiązkiem złożenia egzaminu sądowego wyższego w ciągu roku”[2]. Tam właśnie uczestniczył w powstaniu styczniowym 1863 roku jako naczelnik okręgu chęcińskiego. Do jego zadań należało organizowanie dostaw broni i amunicji i jej magazynowanie, zapewnienie transportu (furażu), opieka nad rannymi. W połowie 1864 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu w Kielcach, gdzie spędził około 6 miesięcy[2]. Uwolniony, jak świadczą dokumenty[14], 31 grudnia 1864 dzięki interwencji żony Walerii w Kielcach u gen. Czengiery – Węgra w służbie carskiej.
W marcu 1865 otrzymał nominację na „obrońcę Prokuratorii w Królestwie, a zarazem patrona przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu”, gdzie spędził lata 1865–1871. W tym czasie stawał również w tamtejszym Sądzie Duchownym w sprawach małżeńskich, do czego upoważnił go Konsystorz Generalny Kaliski[2]. W tym okresie łączyły go bliskie kontakty z miejscowym środowiskiem kulturalnym, jak na przykład z Tytusem Maleszewskim, a zwłaszcza z rodziną Marii Konopnickiej zamieszkałą wówczas w pobliskim Bronowie. Wiązał się on niewątpliwie ze znajomością z ojcem poetki Józefem Wasiłowskim, starszym kolegą Rajmunda, który również był obrońcą w Prokuratorii Generalnej w Kaliszu. Przyjaźń z Konopnickimi trwała i w późniejszch latach, kiedy Rajmund Masłowski zamieszkiwał w Warszawie. Został tam bowiem przeniesiony służbowo w 1871 roku na analogiczne stanowisko obrońcy Prokuratorii i patrona Trybunału, zaś Konopnicka wraz z dziećmi znalazła się tam w 1877 roku[2].
Zmarł w Radomiu jesienią 1897 roku jako emerytowany radca Prokuratorii Królestwa Polskiego[2].
Przypisy
↑Portret rysunkowy nieznanego autora, wymiary: 98x120 mm, u dołu z lewej sygnatura: „d 20/8 1864”, z prawej: „Ignacy”.
↑Notatka ręką jednego z synów Rajmunda: „Ojciec mój Rajmund Masłowski podczas pobytu w więzieniu kieleckiem w roku 1864 uwięziony za powstanie – Zdzisław”.
↑Zmarła dnia 21 VIII 1881 - Warszawa, par. Wszystkich Świętych
Pochowana - Warszawa, cm. Powązkowski
Wiek: prawdopodobnie 54 lat - zob.: https://www.sejm-wielki.pl/b/psb.17222.3(dostęp: 7 lutego 2024)
↑Według odpisu jej metryki urodzenia i chrztu wystawionego 25 lutego 1842 w parafii Św. Krzyża w Warszawie, przechowywanego w archiwum rodziny Masłowskich – Waleria, Józefa, Katarzyna z Danilewiczów, a data jej urodzenia: 26 czerwca 1827. Jej ślub z Rajmundem miał miejsce 25 maja 1850 w Warszawie, skąd – jak pisze Maciej Masłowski (historyk) – „państwo młodzi udali się bezpośrednio do Włodawy nad Bugiem” (zob. Masłowski M. [oprac.]: Stanisław Masłowski – Materiały do życiorysu i twórczości..., op.cit. s.11); szerzej o rodzinie Danilewiczów – zob.(w jęz. ang.): Danielewicz, jak również: Wincenty Danilewicz, gdzie jest zdjęcie Walerii i jej ojca Wincentego z lat 1850.
↑Mieczysław Masłowski – budowniczy (zm. 1928), ok. 30 lat spędził w służbie holenderskiej na Jawie na obszarze Holenderskich Indii Wschodnich, by uniknąć służby w zaborczej armii carskiej. Dosłużywszy się emerytury osiadł z rodziną w Krakowie. Natomiast Władysław, specjalista w zakresie budownictwa browarów był żonaty z Rosjanką i – jak podaje jego bratanek Maciej Masłowski – znalazł się w konflikcie ze swym ojcem Rajmundem, aktywnym uczestnikiem Powstania styczniowego, co wywołało zerwanie więzów rodzinnych. Następnie emigrował z Polski i w latach 1880 znalazł się na terytorium Stanów Zjednoczonych. Zob.: Masłowski M. [oprac.]: Stanisław Masłowski – Materiały do życiorysu i twórczości, Wrocław 1957, s. 237.
↑„Kwitancja [...] dla Rajmunda Masłowskiego [...] stwierdzająca, że nałożona, na niego kara w związku z zarządzeniem Wojennego Naczelnika Radomskiego Oddziału, za podejrzenie, że należał do buntowniczej organizacji, pobrana została [...] w wysokości 334 rubli srebrem [...]” – Zob.: Masłowski M. [oprac.]: Stanisław Masłowski – Materiały..., op.cit., s. 16.