Henryk Liefeldt jadąc Oplem podczas rajdu zajął czwarte miejsce, tu podczas zmiany opony na odcinku do Morskiego Oka
Rajd Polski 1922 (właściwie Rejd Samochodowy; tak brzmiała oryginalna nazwa tego rajdu) odbył się na trasie Warszawa – Kielce – Kraków – Zakopane – Morskie Oko – Warszawa.
Komandorem rajdu po raz drugi był Włodzimierz Ostoja-Zagórski przewodniczący komisji sportowej AP, który w rajdowe stawce jechał Mercedesem. Organizatorem rajdu był Automobilklub Polski. Wśród dziewięciu startujących załóg, dwie pochodziły z Austrii. Podczas rajdu w Sękocinie zorganizowano tzw. "kilometr lancé" czyli wyścig na dystansie 1 kilometra z wcześniejszym rozbiegiem.Do udziału w rajdzie zgłosiło się 9 kierowców[1].
Start nastąpił 20 lipca w Okęciu (9 km od Warszawy)[1]. O godzinie 7.30 wystartował pierwszy samochód, następne w odstępach 5 minutowych[1]. Samochód LaurinTadeusza Heynego nie wystartował z powodu "zatarcia rozpylacza", ponieważ ktoś dosypał do benzyny cukru[1]. Inżynier Heyne na innym samochodzie tej samej marki wystartował dopiero o 10.54, ale jechał poza konkursem[1]. W Kielcach kierowcy mogli zatankować na wojskowej stacji benzynowej i skorzystać z 30 minutowego postoju[1]. Trasę pomogło zabezpieczyć Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ustawiając na skrzyżowaniach posterunkowych, którzy wskazywali drogę, zapewniając stacje do tankowania samochodów i miejsca parkingowe w miastach postoju[2]. Po przyjeździe do Krakowa zawodnicy zwiedzili Wawel i inne zabytki miasta, a wieczorem wzięli udział w kolacji[1].
21 lipca o 9.00 nastąpił start do następnego etapu[1]. Zawodnicy przed nim mieli 50 minut na przygotowanie samochodu[1]. W Zakopanem powitała uczestników rajdu brama z napisem "Witajcie", drugą ustawiono w Morskim Oku[1]. Po południu zawodnicy wrócili do Zakopanego. 22 lipca był dniem odpoczynku, a 23 lipca o 3.00 nastąpił start do ostatniego etapu. W drodze do Krakowa wypadek miał Mercedes Winnickiego, który mijając wóz konny wyłamał barierę i zatrzymał się 20 m od Raby[1]. Kierowca i pasażerowie nie odnieśli większych obrażeń[1].
Grzegorz Chmielewski, Janusz Szymanek: Rajdowe kroniki 1921-2014. Rajd Polski. Warszawa: Auto Klub Dziennikarzy Polskich, 2014. ISBN 978-83-939524-0-3. Brak numerów stron w książce
„Przegląd Sportowy”. 30, s. 16, 28.07.1922. Towarzystwo wydawn. "Przegląd Sportowy" Ska z org. odp..link
