Rajd Paryż-Rouen

Rajd Paryż-Rouen
Concours des Voitures sans Chevaux
(konkurencja pojazdy bez konne)
Tor Paryż-Rouen
Francja Paryż-Rouen
Data

22 lipca 1894

Trasa
Liczba okrążeń


Dystans

126 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

102 kierowców

Zakwalifikowało się

25 kierowców

Ukończyło wyścig

17 kierowców

Wyniki
Zwycięzca

–
(–, Panhard & Levassor
Peugeot)

Najszybsze
okrążenie

Jules-Albert de Dion
(6h 48m)

Grand Prix w sezonie [[Formuła 1 Sezon |]]
Multimedia w Wikimedia Commons
Auguste Doriot w samochodzie Peugeot podczas rajdu.

Rajd Paryż-Rouen (fr. Concours des Voitures sans Chevaux) – pierwsza impreza sportu samochodowego[1] i pierwszy rajd samochodowy w historii[2].

Rajd odbył się 22 lipca 1894 roku, a jego pomysłodawcą był Pierre Giffard, redaktor naczelny francuskiego dziennika „Le Petit Journal”. Do zawodów zostały dopuszczone pojazdy samobieżne, „bezpieczne, łatwe w prowadzeniu i tanie w utrzymaniu”[3]. Organizatorzy otrzymali 102 zgłoszenia napędzanych silnikami parowymi, elektrycznymi, spalinowymi oraz innymi (skompresowane powietrze, gaz, grawitacja, hydrauliczne, elektryczne itp.), 69 pojazdów wzięło udział w konkursie eliminacyjnym na długości 50 km, z czego 25 samochodów zostało dopuszczonych do konkursu głównego[3]. Ostatecznie na starcie zawodów stanęło 21 pojazdów napędzanych silnikami parowymi i spalinowymi[1].

Zawody nie miały charakteru wyścigu – ich celem było pokazanie niezawodności samochodów[1]. Kierowcy mieli do pokonania 126-kilometrową trasę z Paryża do Rouen, w całości przebiegającą drogami publicznymi. Wyznaczono na to czas 12 godzin. Zawody ukończyło 17 pojazdów, a najlepszy czas uzyskał Jules-Albert de Dion w samochodzie parowym własnej konstrukcji, który pokonał trasę w czasie 6 h 48 minut. Nie został jednak zwycięzcą, gdyż w końcowej klasyfikacji, oprócz czasu przejazdu, uwzględniono także komfort i bezpieczeństwo jazdy[3]. Pierwsza nagroda przypadła ex aequo samochodom Peugeot i Panhard.

Anegdota

W serialu animowanym "Był sobie człowiek", 24. odcinek (Och, piękna epoka), jest szybkie podsumowanie konkursu[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c Jan Litwin: Zarys historii sportu samochodowego. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1980, s. 12-13. ISBN 83-206-0006-5.
  2. ↑ Jan Litwin: Zarys historii sportu samochodowego. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1980, s. 25. ISBN 83-206-0006-5.
  3. ↑ a b c Rémi Paolozzi: The cradle of motorsport. autosport.com, 2003-05-28. [dostęp 2010-02-15]. (ang.).
  4. ↑ Wyciąg na youtube

Linki zewnętrzne