22 lutego 1965 Łódź
od 1992 do 1997
Konrad Sutarski
Barbara Wiechno
od 2001 do 2005
Grzegorz Łubczyk
Joanna Stempińska
od 2005 do 2007
od 2007 do 2010
Piotr Wojtczak
Jarosław Czubiński
od 2010 do 2015
Adam Halamski
Henryka Mościcka-Dendys
od 2023
Piotr Rychlik
Maciej Karasiński
Rafał Wiśniewski (ur. 22 lutego 1965 w Łodzi) – polski dyplomata, hungarysta, dyrektor Instytutu Polskiego w Budapeszcie (1992–1997), ambasador na Węgrzech (2001–2005) i w Danii (2010–2015), podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2005–2007), dyrektor generalny służby zagranicznej (2007–2010, od 2023), szef służby zagranicznej (od 2023).
W 1989 ukończył studia hungarystyczne na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W latach 1988–1991 pracował na tym wydziale, specjalizując się w historii politycznej i kulturze Węgier XX wieku. Był też głównym specjalistą ds. Europy Środkowej w Ośrodku Studiów Międzynarodowych w Kancelarii Senatu. Do 1989 zajmował się także tłumaczeniem i pisaniem dla niezależnej prasy katolickiej oraz wydawnictw drugoobiegowych. Po 1989 publikował m.in. w „Polsce w Europie”, „Res Publice”, „Tygodniku Solidarność”, „Gazecie Wyborczej”, a także w prasie węgierskiej[2].
Następnie do 1997 pełnił kolejno funkcje II i I sekretarza oraz radcy ambasady RP w Budapeszcie, od 1992 był równocześnie dyrektorem Instytutu Polskiego w Budapeszcie[3]. Od 1997 do 2001 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pełnił m.in. funkcje naczelnika Wydziału Europy Środkowej i pełnomocnika ds. promocji kultury polskiej. Był wówczas zaangażowany w powstanie instytutów polskich w takich miastach jak: Kijów, Nowy Jork, Bukareszt, Tel Awiw, Sankt Petersburg, Madryt i Bruksela[4].
W latach 2001–2005 zajmował stanowisko ambasadora Polski na Węgrzech[5][6]. Od 3 listopada 2005 do 30 sierpnia 2007 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. 16 listopada 2007 został powołany na dyrektora generalnego służby zagranicznej, gdzie koordynował prace związane z włączeniem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej w strukturę MSZ oraz odpowiadał za modernizację informatyczną resortu[4]. W 2010 odwołano go z pełnionej funkcji, by powołać na ambasadora w Danii[7]. Zakończył urzędowanie w 2015[8]. Następnie ambasador tytularny w MSZ[9]. W grudniu 2023 objął stanowiska szefa służby zagranicznej oraz p.o. dyrektora generalnego, a następnie dyrektora generalnego służby zagranicznej[10][11].
Żonaty, ojciec dwóch córek[9]. Zna język angielski i węgierski[12].
Lokasi Pengunjung: 3.17.181.61