Jiménez pochodzi z miasta Tepeji i jako pięciolatek zaczął uczęszczać na treningi do szkółki młodzieżowej klubu Cruz Azul, położonej w leżącym nieopodal mieście Jasso. W 1997 wraz z rodziną przeprowadził się do stołecznego miasta Meksyk, gdzie ze względu na lepszy dojazd zapisał się do akademii juniorskiej tamtejszego zespołu Club América, w której spędził kolejne kilkanaście sezonów. Do pierwszej drużyny Amériki został włączony w wielu dwudziestu lat przez szkoleniowca Alfredo Tenę i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 9 października 2011 w zremisowanym 1:1 meczu z Morelią. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 30 października tego samego roku w przegranej 2:3 konfrontacji z Pueblą. Pewne miejsce w wyjściowej jedenastce wywalczył sobie dopiero jesienią 2012, już po przyjściu do klubu trenera Miguela Herrery. W wiosennym sezonie Clausura 2013 zdobył z Américą tytuł mistrza Meksyku, będąc wówczas kluczowym zawodnikiem swojej drużyny i tworząc słynny duet atakujących z Christianem Benítezem. Pół roku później, podczas jesiennych rozgrywek Apertura 2013, zanotował natomiast wicemistrzostwo kraju.
29 listopada 2020 podczas meczu z Arsenalem zderzył się z Davidem Luizem i stracił przytomność. podano mu tlen i zabrano go z murawy na noszach[1]
W 2012 Jiménez został powołany do reprezentacją Meksyku U-23, prowadzonej przez trenera Luisa Fernando Tenę, na młodzieżowy Turniej w Tulonie. Tam był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny i rozegrał w niej wszystkie pięć meczów, zdobywając gola w półfinałowym meczu z Holandią (4:2). Kilka tygodni później znalazł się w ogłoszonym przez Tenę składzie na Igrzyska Olimpijskie w Londynie, gdzie również wystąpił w pięciu spotkaniach, jednak nie mogąc wygrać rywalizacji o miejsce w składzie z Oribe Peraltą w każdym z nich wchodził z ławki rezerwowych, ani razu nie wpisał się również na listę strzelców. Meksykańscy piłkarze zdobyli ostatecznie jedyny złoty medal dla swojego kraju na tej olimpiadzie, po pokonaniu w finale Brazylii (2:1).
W seniorskiej reprezentacji Meksyku Jiménez zadebiutował za kadencji selekcjonera José Manuela de la Torre, 30 stycznia 2013 w zremisowanym 1:1 meczu towarzyskim z Danią. W tym samym roku znalazł się w składzie na Puchar Konfederacji, podczas którego wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach, a jego drużyna odpadła ostatecznie z rozgrywek już w fazie grupowej. Kilka tygodni później został powołany na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie z kolei pełnił rolę kluczowego gracza zespołu, rozegrał wszystkie pięć meczów od pierwszej do ostatniej minuty, a 11 lipca 2013 w wygranej 2:0 konfrontacji fazy grupowej z Kanadą zdobył swojego premierowego gola w kadrze. Później wpisał się jeszcze na listę strzelców w ćwierćfinale z Trynidadem i Tobago (1:0), zaś Meksykanie, mający w składzie wyłącznie graczy występujących na co dzień na krajowych boiskach, zakończyli swój udział w Złotym Pucharze na półfinale. W późniejszym czasie występował także w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014, gdzie w przedostatnim meczu kwalifikacji z Panamą (2:1) w 85. minucie meczu strzelił zwycięską bramkę po uderzeniu błyskotliwą przewrotką. Gol ten odbił się szerokim echem w piłkarskim świecie ze względu nie tylko na jego urodę, ale też na jego wagę (w praktyce dał kadrze awans na mundial)[2].
