Joaquim Monzó i Gómez (ur. w 1952 roku, w Barcelonie, Hiszpania), znany jako Quim Monzó – hiszpański pisarz, tłumacz i dziennikarz. Zasadniczo tworzy w języku katalońskim, ale znane są też jego utwory w języku hiszpańskim.
Życiorys
Studiował sztuki graficzne w l'Escola Massana w Barcelonie. Zaczął publikować reportaże na początku lat 70. Jego pierwsza powieść pojawiła się w 1976 roku. Rok 1982 spędził na stażu w Nowym Jorku. Wydał wiele nowel, opowiadań i zbiorów artykułów, które zostały przetłumaczone na ponad 20 języków i zdobyły wiele nagród literackich. Dzięki współpracy z Catalunya Ràdio, TV3 i RAC1 od lat 80. stał się jednym z najbardziej popularnych autorów katalońskich. Na początku lat 70. pisał reportaże z Wietnamu, Kambodży, Irlandii Północnej i Afryki Wschodniej w programie Tele/eXprés. Współpracował z wieloma dziennikami katalońskimi i hiszpańskimi, obecnie publikuje felietony w dzienniku La Vanguardia.
Razem z Cuca Canals napisał dialogi do filmu Jamón, jamón, reżyserowanego przez Bigas Luna. Napisał również sztukę teatralną El tango de Don Joan, wspólnie z Jérôme Savary.
W roku 2007 napisał i odczytał przemówienie inauguracyjne na Targach Książki we Frankfurcie, na które to zostali zaproszeni przedstawiciele kultury katalońskiej. Monzó napisał to oklaskiwane przemówienie w formie opowiadania, zupełnie inaczej niż dotychczas wygłaszane przemówienia.
Od grudnia 2009 do kwietnia 2010 w sali sztuki Santa Mònica w Barcelonie miała miejsce wystawa poświęcona jego życiu i twórczości.
Twórczość
Monzó jest pisarzem, który łączy dwa zakresy: jeden, który możemy nazwać realistyczny i liryczny; drugi, fantastyczny i groteskowy. Tak jak Nabokow, Monzó ma tę zdolność, która mu pozwala desperacko grać słowami i zadającą ból stalową pikę, która przebija na wylot maskę swoich błyskotliwych facecji.
Opowiadania po katalońsku
L'udol del griso al caire de les clavegueres (1976). Nagroda Literacka Prudenci Bertrana 1976
Self Service (1977). We współpracy z Biel Mesquida