Pułkownik Kwiatkowski – polski film fabularny z 1995 roku w reżyserii Kazimierza Kutza.

Jest 1945 rok. Tytułowy bohater Andrzej Kwiatkowski (Marek Kondrat), zmobilizowany lekarz ginekolog (pracujący jako lekarz wojskowy) w stopniu wojskowym kapitana, operuje w koszarowym szpitalu na ziemiach zachodnich pułkownika Kiziora (Adam Ferency) – oficera Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. W nagrodę za udany zabieg kpt. Kwiatkowski otrzymuje tygodniowy urlop. Wraz z przyjacielem starszym sierżantem „Dudkiem” jedzie wyszabrowaną ciężarówką do Warszawy. W ruinach swojego domu spotyka sąsiadkę sprzed wojny, 20-letnią Krysię (Renata Dancewicz), w której się zakochuje. Zaprasza dziewczynę na bal do ocalałego hotelu „Polonia” i tam, po awanturze z sowieckim żołnierzem – pułkownikiem, chcąc ratować skórę, udaje wysoko postawionego pułkownika, wiceministra Bezpieczeństwa Publicznego. Przypadkowo zaczepia go nieznajoma kobieta, błagając o pomoc w uwolnieniu uwięzionego syna, młodego żołnierza AK. W wyniku zakładu z Krysią, Kwiatkowski zobowiązuje się oswobodzić AK-owca, w zamian dziewczyna deklaruje pokochać Kwiatkowskiego i związać się z nim. Po udanej akcji „pułkownik” Kwiatkowski postanawia rozwinąć swoją działalność i wraz z zaangażowanymi do tego celu przyjaciółmi, udającymi podległych mu żołnierzy, rozpoczyna akcje pozorowanych „kontroli” w placówkach UB, wywierając na nie wpływ skutkujący zwolnieniami z aresztów więźniów politycznych.

• Marek Kondrat − „pułkownik UB” Andrzej Kwiatkowski (w rzeczywistości lekarz, kapitan WP)
• Renata Dancewicz − Krysia
• Zbigniew Zamachowski − „porucznik UB Dudecki” (w rzeczywistości sierżant WP Dudek)
• Adam Ferency − pułkownik UB Kizior
• Artur Barciś − Malec, kapitan UB
• Krzysztof Globisz − pułkownik Mieczysław Moczar, szef WUBP w Łodzi
• Jan Prochyra − pułkownik Kawałek, oficer w hotelu „Polonia”
• Krzysztof Gosztyła − lekarz
• Krzysztof Banaszyk − członek grupy Kwiatkowskiego
• Jarosław Boberek − kapitan Bąkiewicz w urzędzie wojewódzkim UB
• Paweł Burczyk − członek komisji lekarskich
• Bartosz Opania − oswobodzony aresztant z AK
• Mariusz Jakus − oprawca w powiatowym UB
• Andrzej Szenajch − administrator hotelu „Pod Orłem”
• Paweł Nowisz − major, dowódca Kwiatkowskiego
• Jerzy Słonka − major Kowalski
• Andrzej Blumenfeld − chirurg wojskowy
• Barbara Horawianka − właścicielka pensjonatu w Spale
• Iwona Bielska − Blondyna, kobieta Dudka
• Małgorzata Werner − pielęgniarka
• Paweł Iwanicki − milicjant
• Aleksy Awdiejew − oficer radziecki kradnący meble w Spale
• Tomasz Dedek − dowódca posterunku
• Lech Dyblik − kapitan Stefańczuk, komendant wiejskiego UB
• Stanisław Górka − sierżant Tomaszek
• Andrzej Grabowski − ksiądz udzielający ślubu
• Jan Jurewicz − kapitan Jajec z powiatowego UB
• Andrzej Mastalerz − porucznik Szydłowski
• Piotr Polk − komendant transportu repatriantów zza Buga
• Eugeniusz Priwieziencew − kierownik restauracji w hotelu „Polonia”
• Krzysztof Janczar − „Wacek”, dowódca „leśnych”
• Robert Czebotar − podwładny „Wacka”
• Wojciech Magnuski − oficer polski w hotelu „Polonia”
• Borys Marynowski − adiutant Kiziora
• Jan Mayzel − recepcjonista w hotelu „Polonia”
• Włodzimierz Musiał − zawiadowca stacji
• Jan Rutkiewicz − oficer radziecki w hotelu „Polonia”
• Rafał Walentynowicz − wartownik w łódzkim UB
• Robert Wabich − wartownik
• Mirosław Zbrojewicz − wartownik
• Wojciech Zagórski − repatriant zza Buga
• Ilja Zmiejew − Karolew, oficer radziecki w hotelu „Polonia”
• Cezary Żak − porucznik Brzóska
• Tomasz Schimscheiner − kapral
• Paweł Kleszcz – oficer w hotelu „Polonia”

Wedle informacji w napisach końcowych filmu, jest on „oparty na wydarzeniach prawdziwych”. Jako pierwowzór postaci Kwiatkowskiego wskazywany jest jeden z żołnierzy wyklętych kpt. Wojciech Kossowski, ps. „Sęp”^[1]. Prawdziwe nazwisko kapitana Wojciecha Kossowskiego (pod takim został stracony) brzmiało Tadeusz Ośko.

• Pułkownik Kwiatkowski w bazie filmpolski.pl
• Pułkownik Kwiatkowski w bazie IMDb (ang.)
• Pułkownik Kwiatkowski w bazie Filmweb