Pururawa i Urwasi – wiersz Bolesława Leśmiana z tomu Łąka wydanego w 1920. Utwór jest napisany klasycznym polskim sylabicznym trzynastozgłoskowcem przy użyciu rymowanego dystychu. Nawiązuje do kultury indyjskiej[1].
- Pururawa w godzinie, gdy słońce mgły krasi,
- Ujrzał nimfę wód przaśnych — Indiankę Urwasi.
- Wynurzyła dłoń z wody, a za dłonią — głowę,
- A niedługo — popierśną kibici połowę.
Przypisy
Bibliografia
