Nazwa pochodzi z języka francuskiego. Przepis na ciasto parzone (ptysiowe) powstał w XVIII wieku za sprawą dwóch osób: cukiernika Jeana Avice’a oraz cukiernika i kuchmistrza Marie-Antoine’a „Antonina” Carême’a[3]. Od nazwy pâte à choux[a] oznaczającej ciasto parzone powstało określenie dla gotowych wyrobów (ptysiów, profiterolek etc.): petit-chou[b], co oznacza dosłownie „kapustkę”[3]. Jest to nawiązanie do kształtu przypominającego kapuścianą głowę[3]. Petit-chou[b] wymawiane po polsku „pti szu” wyewoluowało do słowa „ptyś”[3]. W kuchni francuskiej ptysie zwane są chou à la crème[c][3] – co oznacza dosłownie „kapustę z kremem”. Zdrobniale petit chou à la crème – „kapustka z kremem”[4].
↑W materiale źródłowym (Kasprzyk-Chevriaux) było pâte a choux, tu poprawiono na pâte à choux.
↑ abW materiale źródłowym (Kasprzyk-Chevriaux) było petit choux, tu poprawiono na petit-chou.
↑W materiale źródłowym (Kasprzyk-Chevriaux) było choux a la créme, tu poprawiono na chou à la crème.
Przypisy
↑ abc3.8 „Ciasta parzone (ptysiowe)”. W: Małgorzata Konarzewska: Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem: podręcznik do nauki zawodu kucharz w technikum i szkole policealnej. T. 2. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2011, s. 116. ISBN 978-83-7141-980-5.
↑Anna Piotrowicz: Typy regionalizmów leksykalnych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 1991, s. 37 (fragment). ISBN 83-232-0353-9. ISSN0554-8179.