Polega na utworzeniu cylindra kambium, odkładającego w wyniku aktywności podziałowej pokłady drewna i łyka wtórnego oraz na utworzeniu fellogenu, tworzącego w wyniku aktywności podziałowej korka.
Najstarszy znany dowód występowania u roślin przyrostu wtórnego pochodzi z wczesnego dewonu (407 – 307 mln lat temu). Występował on u niewielkich roślin, co sugeruje, że przyrost wtórny wyewoluował u nich w wyniku wymagań hydraulicznych, a nie mechanicznych[1].
↑Philippe Gerrienne, Patricia G. Gensel, Christine Strullu-Derrien, Hubert Lardeux, Philippe Steemans, Cyrille Prestianni. A simple type of wood in two Early Devonian plants. „Science”. 333 (6044), s. 837, 2011. DOI: 10.1126/science.1208882. (ang.).
