Przymus wpustkowy – w brydżu to rozgrywka łącząca cechy przymusu i wpustki, często wymagająca bardzo dokładnego rozliczenia lub zgadnięcia układu rąk obrońców. W przeciwieństwie do wielu innych odmian przymusów, przymus wpustkowy nie następuje po zagraniu przez rozgrywającego karty prowadzącej, ale w wyniku wpuszczenia obrońcy do jego ręki, po poprzedniej eliminacji bocznych kolorów.
♠ |
AD
|
|
♥ |
2
|
♦ |
-
|
♣ |
2
|
N E S
|
♠ |
KW
|
♥ |
AK
|
♦ |
-
|
♣ |
-
|
♠ |
32
|
|
♥ |
3
|
♦ |
-
|
♣ |
7
|
Rozgrywający potrzebuje trzy lewy, gra siódemkę trefl zrzucając ze stołu kiera. Jeżeli obrońca E wyrzuci na tę lewę waleta pik, to rozgrywający zagra pika do asa i weźmie lewę na damę pik; jeżeli E odrzuci figurę kier, to rozgrywający wpuści go do ręki pozostałą figurą kier i weźmie dwie ostatnie lewy na piki w stole.
Zobacz też
Bibliografia
- Guy Leve: The Encyclopedia of Card Play Techniques at Bridge. Master Point Press, Toronto, s. 336. ISBN 978-1-897106-25-9.
- 4. Przymus wpustkowy. W: Władysław Izdebski: Przymusy w teorii i praktyce. Warszawa: PZBS, 1999, s. 25-27. ISBN 83-87894-04-4. (pol.).